P1100286
.^flOflacrną grubość otrzymuje się za pomocą specjalnego powielacza z raoźli-$j’ą regulacji grubości nanoszonej warstwy. Urządzenie to upchną się zawiesiną Vjibcntu, spoiwa i wody i jednostajnym ruchem przesuwa się po szklanej płyto. . pjiktyce najczęściej jako adsorbenty stosuje się sflikażel i tlenek glinowy, a jako Ipciwo - gips albo skrobię.
ftk przygotowane warstwy po wysuszeniu na powietrzu aktywuje się w suszarce jop. 105-110*C w czasie 30 mm i dłuższym. Warstwy aktywowane można pro* grywać przez dłuższy czas w ckiykatoree nad chlorkiem wapniowym, srhkażekm, pkicii fosforowym itp.
galdą lego sposobu przygotowywania warstw jest ich stosunkowo data odjeść mechaniczna, łatwość detekcji i przechowywania. Sama czynność przygo* mywania jest jednak dość pracochłonna, co ma znaczenie szczególnie w analizach <ryj#y«h-
W drugiej odmianie przygotowuje się warstwy luźno sypane. Zasadniczo stosuje g wszystkie adsorbenty, ale Ich ziarnistość i sypkość znacznie wpływa na jakość jgs^tw. Najczęściej stosuje się tlenek glinowy, silikażd albo proszek poliamidowy. Ltywność adsorbentów zwykle reguluje się według potrzeby przed sypaniem
Warstwy tsfkie najlepiej przygotowuje się np. w fotograficznych kiuwctech, , których są wmontowane odpow iednie wkładki do umocowania szklanych płytek. % płytki nasypujc się wolno adsorbent w nadmiarze, a następnie ściera się nadmiar.
Warstwy sypane mają w porównaniu z warstwami otrzymanymi za pomocą prMekacza tę zaletę, że przygotowuje się jc szybką prostymi środkami. Wadą ich |! mała odporność mechaniczna w stanic suchym. Dlatego zwykle przygotowuje iii p ca krótko przed użyciem.
Dalsze postępowanie z obu typami warstw jest analogiczne jak w bibułowej (hrematografii podziałowej z techniką zstępującą.
32.6. ZASTOSOWANIE CHROMATOGRAFII ADSORPCYJNEJ
Chromatrografia adsorpcyjna stała się jednym z podstawowych procesów, które 4 stosowane do wydzielania czystych substancji, a to szczególnie w przypadkach, tiedy zawodzą klasyczne metody oczyszczania i oddzielania. 0 pełnym zakresie jej flotowania praktycznie nic można obecnie uzyskać informacji, ponieważ wiadomo, * jest wykorzystywana do wielu prac, o których nie ma wzmianki w żadnych czaso-faraach,
W kontroli analitycznej niektórych złożonych mieszanin substancji o standardo* *yx składzie jak np. środki farmaceutyczne, żywność, farby techniczne, substancje rómimc można łatwo wykonać chromatogram standardowy i porównać go z chro* miogramcm analizowanej próbki. W chromatografii adsorpcyjnej należy zawsze pwdzić, czy jednocześnie nic zachodzi izomeryzacja, polimeryzacja, utlenianie itp.
. fan odpowiednio dobrano warunki doświadczalne można tym reakcjom prze* zdziałać.
nfącyjnc, fluorescencyjne itp. Do najczęściej umywanych należą detektory ^ wystające absorpcję w nadfiolecie tzw. nadfioletowe i refraktometryczne, mima • te ostatnie mają ograniczone zastosowanie.
Detektor ^nadfioletowy” (detektor UV) przy odpowiednim wyborze fazy r chomci maże mieć czułość pomiaru do 10”? g/ml, a niekiedy do 10”9 p/raJ i c\^ go uważać za najczulszy z dostępnych detektorów. Nalepy jednak dobrać fazę ł(j chomą tak, aby rozpuszczalniki nie absorbowały w nadfioletowym zakresie nlowania i można go stosować do oznaczania substancji, które wykazują zdał^ absorpcji w nadfioletowytn zakresie promieniowania.
Różnicowy detektor refraktometryczny (detektor Rl) mn czułość pomi^, do 10”5 |/ml. W zasadzie jest prosty, ale bardzo czuły na zmianę tempery eluatiL Dlatego, jeżeli kolumna pracuje w innej temperaturze niż temperatura P/.p oma. należy między kolumnę i detektor wstawić układ regulujący temperat^ Wadą tego detektora jest to, że nie można go stosować do clucji gradientom Często stosuje się detektor „drutowy” (ang. wire transport dctector). i;/* przez pewnych autorów jest uważany za najbardziej uniwersalny. Jest ud sW struc-wany w taki sposób, że analizowane substancje rozkładają się. Eluat się jako filn na powierzchnię poruszającego się drutu, przy czym faza rocłs^ odparowuje. Drut z próbką badaną przechodzi przez ogrzewany piec, gdzie docfoJa do pyrcłizy i produkty pirolizy są identyfikowane w detektorze plomieniow^jon;. zacyjnym. Dzżiłanic takiego detektora nie zależy od rodzaju Fazy ruchomej warunkiem, że jest ona lotna, a więc jest odpowiedni również do ehicji gradientowych. Jego czułość jest ok. I0“,# g/mL Jest jednak bardzo drogi i skomplikuj w obsłudze.
325.1 Chromatografia cienkowarstwowa
Metoda la rozwinęła się dla większego wykorzystania niektórych zalet cłuonia-tografii bibułowej w adsorpcyjnej chromatografii. Cienkie warstwy adsorbentów m stałym podłożu umożliwiają, podobnie jak bibułowa chromatografia podziałowi, szybkie i efektywne rozdzielenie małych ilości mieszanin substancji, ewmiinb jednoczesne rozdzielenie kilku próbek w identycznych warunkach doświatabfycb, Oprócz tych cech, w których metoda adsorpcyjnej chromatografii cienkowarstoowj jest podobna do bibułowej chromatografii rozdzielczej, chromatografia cienkowarstwowa ma w porównaniu z nią pewne zalety. Przede wszystkim w technice cienko warstwowej jest zasadniczo krótszy czas rozwijania chromatogramu (10-30 mi:) i mniej wyraźne ograniczenie plam. Większa pojemność warstw w porównaniu z h-bułą pozwala ni mikropreparatywne rozdzielania. Oprócz metod detekcji stosowi* nych w chromatografii bibułowej można także stosować inne metody, budzie agresywne (stężony kwas siarkowy, jod gazowy, chlor itp.).
Chromatografia cienkowarstwowa jest stosowana głównie w dwóch odmiiMk które różnią się tylko sposobem przygotowania warstw. Końcowa technika laboratoryjna, jak i możliwość zastosowania są w zasadzie w obu przypadkach jednakowe-Pierwszą odmianę opracował Stahl, Warstwę składającą się z adsorbentu, iwa i wody nanosi się jako rozdrobnioną zawiesinę najczęściej na szklaną ph,(f
Wyszukiwarka