P1100296

P1100296



.... ty3, 34.6. Zależność Ig Vm rt, od liczby atomów wgb w czascrar węglowodory aromatyczne, 2-okfiny, 3-n-parafiny, 4-netylofarafiny,J-^ mctyloporafiay


czy wyznaczyć graficzną zależność za pomocą kilku standardowych przed iutwic;'*|. ueteju homoto/aczncgo i nieznane człony danego szeregu meto identyfikować pnjy posty pomiar objętości retencji.

Zależność objętości retencji od dwóch różnych faz stacjonarnych

Do identyfikacji można zastosować także porównanie objętości retencji członów uatgn homologicznego na dwóch różnych fazach stacjonarnych. Podstawowy* warunkiem jest jednak, aby użyte fazy różniły się diametralnie swoimi własnościami-Zwykle wybiera się jedną fazę polarną, a drugą niepolamą. Jeżeli użyje się ko*, tonacji faz, to różnice w wartościach objętości retencji substancji polarnych f średnic polarny eh są bardzo duże, Nn rys. 34.7 przedstawiono zależności objętości retencji różnych szeregów homologicznych od rodzaju zastosowanej fazy stacjonarnej. Baza stacjonarna I jest polarna (np. polietylenoglikol), faza stacjonarna II jest niepobina (np. apiezon).

Zależność objętości retencji od indeksów Kowatsa

Zależność między strukturą substancji organicznych i obliczonym indeksem elucyjnym określa siedem reguł:

1.    Indeksy elucyjce członów szeregu homologicznego zwiększają się i każdą grupą metylową o 100 jednostek.

2.    Między indeksem elucyjnym substancji szeregu homologicznego a kh temperaturą wrzenia istnieje zależność liniowa. Na niepolnrncj fazie osadzonej przyrest indeksu elucyjnego dwóch substancji jest w przybliżeniu równy pięciokrotnej różnicy temperatury wrzenia

/ » 5Afw    (3425)

3.    Indeks ełucyjny związków niesymetrycznych można obliczyć ze zwńpkói symetrycznych.

4.    Podstawienie związków jednakowymi podstawnikami zwiększa indclu & cyjny o jednakową wartość.

5.    Indeks ełucyjny substancji nicpofamej jest na dowolnej fazie stacjonarnej w przybliżeniu jednakowy. Wyjątek stanowią substacje, które mogą oddziaływać z fazą stacjonarną.

6.    Indeks ełucyjny dowolnej substancji na niepolamej fazie stacjonarnej jest w przybliżeniu jednakowy.

7.    Różnica między indeksami elucyjnym! określonej substancji otrzymaniu na dwóch różnych fazach stacjonarnych różniących się własnościami charakteryzuje substancję analizowaną.

Zależność objętości retencji od temperatury wrzenia substancji

Zależność między objętością retencji a punktem wrzenia członu szeregu homologicznego wyraża równanie

%

Rył. 34.7. Zależność Ig Vmttl od dwóch różnych tu nacjonnmych / - alkohole, 2 - aminy, $ - kótoay, 4 - węglowodory

\> V*2 - objętości retencji substancji A i B: Tlt T2 - tempeianuy mcm substancji; Ta — temperatura wrzenia podstawowego członu szeregu homolo-gfcmego.

Zależność tę można stosować do identyfikacji tylko niektórych członów szeregu homologicznego. Dla szeregów homologicznych zależność łogarytmu objętości retencji od temperatury wrzenia jest prawic liniowa. Jest to słuszne główce dla węglowodorów nasyconych, podczas gdy dla węglowodorów nienasyconych nie można uznać tej zależności za całkowicie liniową.

Zależność objętości retencji od względnej masy cząsteczkowej substancji

Evans i Smith opracowali analogiczny system określania danych clucyinyeb, a pomocą którego można obliczyć względną masę cząsteczkową substancji chroma-tografowanej. Jako podstawowy wzorzec zastosowali teoretyczny noiwu. Swój

463

462


Wyszukiwarka