P1050053

*    łączna kwolu długu jednostki smnor/i|(Iu terytorialnego nu koniec roku nie może być większa niż 60% jej wykonanych dochodów w tym samym roku budżetowym, n w czasie roku budżetowego kwota ta nie może przekraczać 60% planowanych dochodów tej jednostki;

•    koszty obsługi zadłużenia w danym roku budżetowym, łącznic ze spłatą udzielonych przez elan:) jednostkę sumorzt|du poręczeń i gwarancji, nie mogt} być większe niż IV i planowanych na ten rok jej dochodów (12% - jedli relacja długu publicznego do l’Klł przekroczy 55%, chyba że obciążeniu te wynikają w całości z zóbowli)2jiń zaciągniętych przed dutą ogłoszeniu rclucji długu do PKB większej niż 55%)?.

Ubocznym rezultatem tych ograniczeń jest ucieczka gmin, które jeszcze nic w pdni wykorzystały dopuszczalny pułap swego zadłużenia, do emisji obligacji. Tc bowiem są z definicji zobowiązaniem o odroczonym terminie płatności (wykupu długu). więc o ich obsługę nu ogól będą się martwić już inni. 'tym (także) tłumaczy się atrakcyjność emitowaniu obligacji przez gminy.

Wobec tego dodatkowymi ograniczeniami zaciągania zobowiązań przez jednostki samorządu terytorialnego nu finunsowunie planowanego przez nic deficytu lub nu spłatę wcześniej wyemitowanych papierów wartościowych jest to, że koszty obsługi tych zobowiązań muszą być ponoszone co najmniej raz w roku, dyskonto od wyemitowanych papierów wartościowych nic może być większe niż 5% ich wartości nominalnej. a kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna (zob. art. 84 Ustawy o finansach publicznych). Ograniczenia te stosuje się także do innych jednostek sektora finansów publicznych poza Skarbem Państwu.

Jednostki samorządu terytorialnego nic mogą zaciągać zobowiązań finansowych. których maksymalna wartość nominalna, wyrażona w złotych, nic została ustalona w dniu zawierania transakcji (dopuszczalne wyjątki od tej zusudy w stosunku do kredytów i pożyczek od instytucji międzynarodowych reguluje rozporządzenie Rady Ministrów).

Jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji, z uwzględnieniem przepisów ustawy o finansach publicznych. Łączna kwota poręczeń i gwarancji jest określana w uchwale budżetowej, zaś poręczenia i gwarancje są terminowe i udzielane do określonej kwoty.

Zasady zaciągania zobowiązań

przez inne podmioty sektora finansów publicznych

Podmioty sektora finansów publicznych inne niż Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać zobowiązania tylko nu podstawie upoważnieniu ustawowego. Mimo tego formalnego ograniczenia w praktyce parlament nu dość dużą skalę udziela takich uprawnień, co zwiększa możliwości utraty kontroli aud rozmiarami zobowiązań zaciąganych przez sektor publiczny jako całość i naruszenia konstytucyjnych i ustawowych limitów zadłużenia.

¹ Zob. > 240-24], Podane tl\ lam lukźc wyłączenia apod tego ograniczeniu,

Ogólnie biernie, zaciąganie zobowiązań przez podmioty sektora finansów publicznych Inne niż Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego podlega takim samym zasadom jak ich zaciąganie przez jednostki samorządu terytorialnego. W szczegół norie i dyskonto od emitowanych przez te podmioty papierów wartościowych nie może przekraczać 5% wartości nominalnej, a kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna. Ponadto podmioty te (podobnie jak jednostki samorządu terytorialnego) nic mogą zaciągać zobowiązań finansowych, których maksymalna wartość nominalna, wyrażona w złotych, nie została ustalona w dniu zawierania transakcji.

Skarbowe papiery wartościowe

Papier wartościowy, w którym Skarb Państwa stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela takiego papieru, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego światl czcnia, które może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny, jest skarbowym papierem wartościowym. Za swoje wystawione lub wyemitowane papiery wartościowe Skarb Państwa odpowiada całym swoim majątkiem''. Limity zadłużenia z tytułu cmi-tiji lub wystawiania skarbowych papierów wartościowych są rokrocznie określane w ustawie budżetowej. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia pieniężne mogą być emitowane lub wystawiane wyłącznic przez ministra finansów. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia niepieniężne emituje minister skarbu państwa w porozumieniu z ministrem finansów, a papiery opiewające nn świadczenia pieniężne uprawniające do określonych świadczeń niepieniężnych w zamian ze te papiery emituje minister finansów w porozumieniu z ministrem skarbu państwu.

Warunki emitowania danego rodzaju skarbowych papierów wartościowych, dotyczące emisji, określa minister finansów, którego rozporządzenie w szczególności reguluje następujące kwestie⁷:

1)    jednostkową wartość nominalną skarbowego papieru wartościowego;

2)    walutę, w której może nastąpić emisja skarbowych papierów wartościowych, lub sposób określenia waluty ich emisji;

3)    zasady i tryb sprzedaży emitowanych papierów wartościowych, w tym termin lub sposób ustaleniu ceny ich sprzedaży na rynku pierwotnym;

4)    imienną listę podmiotów, którym skarbowe papiery wartościowe danej emisji są oferowane do nabycia na rynku pierwotnym;

5)    ograniczeniu sprzedaży i nabywania imiennych skarbowych papierów wartościowych na rynku pierwotnym i wtórnym;

6)    sposób realizacji świadczeń z tytułu skarbowych papierów wartościowych.

* Wyjął kłem od lej reguły są i/w. obligacje przychodowe, gdyż w iym przypadku odpowiedziuinoti "Millenia (ij. podmiotu, który zu ciąga zobowiązanie przez leli emisję) jest ograniczona «Jo włdko&ci przy-dwdu / przedsięwzięcia; którego llnuiiHowuniu służy dana emisja obligacji.

' Zól). nr1. 89 Ustawy o fiiuimnich publicznych.

243