P1050211

132

Rozdział 8. Hermeneutyka radykalna Johna D. Capów..,

Podsumowanie: hermeneutyka radykalna jako..

133

ąkfęMMStia

ność tekstu, pojedyncze, unifikujące znaczenie, poprzez które jot cały borach znaczących i któremu jest on podległy. W starszej wersji, tyczna jedność była przypisywana jednoczącej intencji autora. W jej bardną-,' czesne) formie, w „nowej krytyce” (a my. Europejczycy powiedzieli*^,, -w formalizm ie i strukturalizmic -SU. ] oraz w hermeneutyce (iadiimcn 15_f,' przypisywana jest systemowi znaczenia, który sam działa w tekście, lify ? przekracza i trwa dłużej niż pierwotny autor i jego pierwsza pubłkznośó, DlzOt^ jest to równoznaczne z ograniczeniem scmanlycyzmu, posiadającego fa,, zwałujący na glęhsze kopanie. W obu wersjach krytyka tematyczna ma faks, złotej nici, diy odnaleźć' animujące, unifikujące centrum (RH 149).

Tymczasem hermeneutyka radykalna, podążając śladem Doro pokazuje, że mamy raczej do czynienia z double-bind, podmą* wiązaniem, niepoddąjącą się kontroli wielością tekstualnych tfct» Tekst wymyka się spod kontroli, odpiera metafizyczną przeamcipi konanie, że „nic nie jest zapisane na jego marginesach” (RH 15i,

Sprawa interpretacji

W konsekwencji przyjęcia owej emancypacyjnej koncepcji tekstuiar czfinia, Uwolnienia literatury od roszczeń metafizycznych, niepozoiu nam nic innego, jak radość z wolnej gry nicdająęych się wjusp tekstualnych efektów generowanych przez diffłrance, sieci rtttf tych powtórzeń i semantycznego rozproszenia. Fikcyjność lilens dopada nas przez paradoksy samo referencji, grę prawdy i fate.1 njeweiyfikówalnośći. Zarazem przecież literatura wytwarza efekt pa dy, tożsamości jtd., spełnia więc wobec świata funkcjo „poewn (oczywiście w cudzyśłowiu) - kreuje rzeczywistość. Co z tego wynaji interpretacji? Otóż hermeneutyka radykalna zręcznie poram* pomiędzy dwiema biegunowymi teoriami interpretacji: odfW* dawą i kpnsttnktywistyczną⁴² Zdaniem Leśniewskiego, ogonka#

* O^nioóftfciilt znakomicie prezentuje Ńósłtert Leśniewski w mąmieCłbik* +    hmmmmśiftl. v W-H „W przypadku inuiproiwyl iMnMni t"*^-

I—W*—» śmśmmymir

I) * ttmmmtmM. czyli nmitnrf irwalr historyajiym tłem, kanubtoa *•*0'

Q- rauta «« nr, ityk ■—anenw lucnJttnnić od iniciprcucii ani iMwaiO**

8 - MBK eM wkm*t t bnuikipli¹,

*>    »■ ilg»fc Mf. <ątt ■nWW rotiaoteńcegn ujęcia.

>w>M<ii«aw|Hiaiaw«>tnc tnplfcanne poci * ctarawranW

»ew wł^atołuwt niekontrolowaną i przypadkową intertekstualność struktur znaczenio-•«di poprzez odwołanie się do pojęcia tckslualności (tekst ualność, , przeciwieństwie do mtertekstualności, wskazuje na to, że „tekst posiada słabo określone odniesienie przedmiotowe”⁴¹), zarazem, odwołując się do kategorii upływu, nie oferuje żadnej możliwości zastygnięcia vr określonym znaczeniu, lecz ukazuje brak stabilnych znaczeń związanych zarówno z czynnikami lekstualnymi (powtórzenie, dyseminacja), jak i kulturowo-cgzyslcncjalnymi (rozumienie tekstu zawsze poptze-dzone jest przedrozumieniem. na które składają się kultura, język, moment historyczny, światopogląd, system wartości, typ wnżbwośd, zainteresowania itd. interpretatora).

Podsumowanie: hermeneutyka radykalna jako zimna i ciepła hermeneutyka

John D. Caputo określa swą hermeneutykę jako hermeneutykę zimną**. Nb wierzy ona w „Prawdę” ukrytą i przechowaną dla nas, prawdę, która su zostać do nas wysłana w paczce przez Hermesa, pośrednika bogów. To hermeneutyka, która utraciła swą niewinność i wiarę, hermeneutyka .przewrócona przez upływ, grę, fałszywy krok. Rozumie, że znaczenie jest efektem" (RH 189). To hermeneutyka, która nie jest naszą aktywnością, lecz tym, co nas nawiedza, zaskakuje w najmniej spodzie-•uym momencie, wtedy, gdy już myślimy, że drżenie ustąpiło i wszystko khic dobrze (RH 189). To hermeneutyka, która otwiera nas na Rzepak {Abyst), Heideggerowsld Ab-gnmd, noc, która nie raa kresu.

4 - UWmOKOri. y, zeraanlyaucj odpowlcilniośet 4 - Mdnotd, ij, koherencji i apabotri

*WtB inlcipicucji koruliuklywótymia dotyery ,, przedmiotu" ooaiajtocgBBf: h - bakiem auionomu. czyli Imcncbtutlnptrią;

9-tattaaohicktywnoiti, .pole mmotśagam’ Botka <poasuje• ińkcbauapaw*

t| jhnkmot Mn ja* hapatodma komekwocja roteireblialnofcl;

ś-rwll > l U,aifmrTjbntną«U»l

•to**! lei mlcrptcMcji kimiiruklywizlycnw

ł-jw»Hl< p(ii»n a efektywna;

o -tria podpadając p0d*ynKtg poprawnoldnlapwi*d»n4MiictMosmmnąturnttwcąltafa adakwua, Otafe Mat

9-’ n«nli»»aii*ni»ni n imnirf-irirr—r rTnr-rt m*l-u~‘ni fl tni—•!« "ab.wOMiyBiCMrw——«*»■ wwoimr.iwaw »nn