P1050414

I. WIADOMOŚCI OGÓLNE Z ANALIZY INSTRUMENTALNEJ 22

Stosunkowo dużą czułością odznacza się chronowoltamperometria.

Na pierwszym etapie metody następuje podczas elektrolizy zatężanie śladów. Czas wykonania oznaczenia jest krótki, a koszty aparaturowe małe. Można oznaczać pierwiastki łatwo redukujące się do stanu elementarnego (ok. 20). Dzięki zastosowaniu membranowych elektrod jonoselektywnych można niekiedy oznaczać stężenia rzędu 10~²° md/L

Do najbardziej czułych metod analizy śladowej należą aktywacja neutronowa i iskrowa spektrometria mas. Umożliwiają one oznaczanie większości pierwiastków w zakresie 10~⁶—10^-8 i 10~⁵—10“^ł0%. Obie metody wymagają jednak kosztownej i trudno dostępnej aparatury [1.16]. Najczęściej stosowanymi metodami w analizie śladowej są spektrofotometria absorpcyjna cząsteczkowa i absorpcyjna spektrometria atomowa [1.17],

1.1.6. Klasyfikacja metod elektroanalitycznych

Analiza elektrochemiczna obejmuje metody analizy chemicznej polegające na wykorzystaniu zjawisk związanych z przepływem prądu j przez roztwory elektrolitów lub związanych z reakcjami zachodzącymi na elektrodach w zetknięciu z roztworami elektrolitów.

Ze względu na zróżnicowanie metod instrumentalnych istnieją różne sposoby ich klasyfikacji. Podział wymieniony jako pierwszy zależy od tego, czy przeprowadza się pomiar wielkości elektrycznych [1.3]. Metody elektrochemiczne dzieli się według tego kryterium na dwie grupy.

1.    Metody nie oparte na dokładnym pomiarze wielkości elektrycznych, dla których można zaproponować nazwę metody nieelek-trometryczne. Należy do nich przede wszystkim elektrograwimetria. Dlatego spotyka się czasem podział na metody elektrograwimetryczne i elektrometryczne. Nie jest to podział ścisły, gdyż do metod nieelekt-rometrycznych należy zaliczyć również metodę elektrograficzną, którą stosuje się w analizie jakościowej i do oznaczania półilościowego (patrz p. 4.1).

2.    Metody oparte na dokładnym pomiarze jednej wielkości elektrycznych, których wartość jest związana ze lub całkowitą ilością oznaczanej substancji. Nazywa się je elektronie trycznymi.