P1050419

Gospodarkę leśną prowadzi się wg następujących zasad:

1) powszechnej ochrony lasów

W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów obowiązani do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszeń^ naturalnej odporności drzewostanów, a w szczególności do:

•    wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających po- I wstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów,

•    zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiąjąęych się i roz- I przestrzeńiających organizmów szkodliwych,

•    ochrony gleby i wód leśnych;

2)    trwałości i ciągłości utrzymania lasów

Właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

•    zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz naturalnych bagien i torfowisk,

•    ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 2 lat od usunięcia drzewostanu, a w razie szkód wywołanych przez pożary i inne klęski żywiołowe - w okresie do 5 lat,

•    pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej,

•    przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów gospodarki I leśnej, zawartych w planie urządzenia lasu lub uproszczonym planie urzą- I dzenia lasu,

•    racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający optymalną I realizację wszystkich jego funkcji przez:

-    pozyskiwanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produ- I kcyjnych lasu,

-    pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu w spo- I sób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochro- I nę runa leśnego;

3)    zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów

W celu realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej Lasy Państwowe obowiązane są w szczególności do:

•    inicjowania, koordynowania i prowadzenia okresowej oceny stanu lasów i zasobów leśnych oraz prognozowania zmian w ekosystemach leśnych,

•    sporządzania okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu lasów oraz aktualizacji stanu zasobów leśnych,

•    prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów-

4) powiększania zasobów leśnych

Do zalesienia mogą być przeznaczone nieużytki, grunty rolne nieprzydatne do produkcji rolnej (głównie V i VI klasy bonitacyjnej) oraz inne grunty nadające się do zalesienia, a w szczególności:

•    grunty położone przy źródliskach rzek lub potoków, na wododziałach, wzdłuż brzegów rzek oraz na obrzeżach jezior i zbiorników wodnych,

•    lotne piaski i wydmy piaszczyste,

•    strome stoki, zbocza, urwiska i zapadliska,

•    hałdy i tereny po wyeksploatowanym piasku, żwirze, torfie i glinie.

Grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu bądź studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania gminy.

2.4. Podział powierzchniowy (przestrzenny) lasów

Względy racjonalnej gospodarki leśnej wymuszają podział przestrzeni kompleksów Lasów Państwowych oraz lasów miejskich na tzw. oddziały. Oddziały powstąją wskutek podziału kompleksu leśnego siecią linii gospodarczych (ostępowych) zbliżonych do położenia równoleżnikowego i oddziałowych zbliżonych do położenia południkowego (rys. 1) Utworzona sieć podziału przestrzennego w terenach nizinnych jest regularna (prostokąty) bądź kombinowana - dostosowana do istniejącej sieci dróg, linii kolejowych, rzek, jezior

nizinny

górski

Rys. 1. Podział powierzchniowy

15