PA280311

148 i energia. Odsiarczanie gazów

t»tw» prxnradzenie procesu w temperaturze jak najniższej. Zawartość naj-ważniejszrch składników w masie świeżej i zużytej jest następująca:

148 i energia. Odsiarczanie gazów

masa świeża FeA ».«*•

masa zużyta

Na-CO,

SOs

H-O

23,S*/«

8,0*/*

Xa«S0₄

Na-SOj

Na-COj

SkOP/a

o,sv.

4,0»/t

sabstaseje nieoznacaooe 30,3"/* ŁAlrOj, SiO*, CaO i inne).

Ze względu na wymagany wysoki stopień odsiarczania gazu nie jest możliwe wysycanie masy kontaktowej siarką więcej niż 8®/o przy procesie dwustopniowym (2 aparaty kontaktowe szeregowe) i 2—4*/» przy procesie jednostopniowym.

Uproszczony schemat instalacji do usuwania siarki organicznie związanej metodą Roelena przedstawiono na rys. 11-27. Gaz surowy o temp. 25—30 °C poddawany odsiarczaniu prowadzi się przez wymiennik ciepła, gdzie się go podgrzewa ciepłem gazu odsiarczonego. Z wymiennika ciepła gaz zostaje skierowany do podgrzewacza, a stąd ogrzany do temperatury reakcji 125—260 °C już do absorberów na masę kontaktową. Spa-

Rjł 11-27. Schemat instalacji do usuwania z gazu związków organicznych siarki metodą Roelena: 1 — wymiennik ciepła, 2 — podgrzewacz, 3 — dmuchawa spalin,

4 — absorbery

liny wylotowe z podgrzewacza zawraca się częściowo z powrotem do podgrzewacza w celu zmniejszenia różnicy temperatur w rurach, którymi płynie gaz do odsiarczania. Gaz po przejściu dwóch absorberów ustawionych szeregowo jest kierowany do wymiennika ciepła i stamtąd —• już do miejsca przeznaczenia.

Absorbery, najważniejszy element instalacji, są to stalowe wieże cylindryczne ze zdejmowaną pokrywą, o wysokości ok. lim i średnicy 4,2 m, izolowane z zewnątrz. Oczyszczają ok. 20 000 m^s gazu na 1 godz. Wewnątrz znajdują się 4 cylindryczne kosze-wkłady o średnicy 3,5 m, wysokości 2,2 m, zawierające po dwie warstwy masy kontaktowej, każda o wysokości 900 mm. Ściany boczne i dna tych wkładów-koszy są per-

forowane, Kosze te napełniane są masą kontaktową na zewnątrz absorbera, do którego są wstawiane za pomocą dźwigu. Ładunek masy wieży wynosi 54,5 m³, tj. ok. 401. Dzięki odpowiedniej konstrukcji (otwory, przegrody) gaz przechodzi przez 8 warstw masy kontaktowej. Szybkość przepływu gazu wynosi 5,5 cm/sek w temperaturze normalnej i 100 cra/sek w temp. 200°.

Osiągalny stopień oczyszczania równa się 90*/V.

Literatura

1.    Eropoa H. H. h AP- : OsHcnca ot cepu soscosa.iŁaoro u apynoc ropx>««x rasos MetaaayprH33aT. MocsBa 1950.

2.    Kowalski J.: Oczyszczanie gazu do syntezy. PWT. Warszawa 1955.

1 Praca zbiorowa: Technologia związków azotowych, L I. PWT. Warszawa 1955.

4.    Radomski W.: Odsiarczanie gazu metodą Thylox. Przem. Chenu, 38, 202 (1959).

5.    Ramm W. M.: Procesy absorpcyjne w przemyśle chemicznym. PWT. Warszawa 1954.

E. ENERGIA JĄDROWA

doc. inż. Tadeusz Adamski

Zagadnienia ujmowane wspólnym hasłem „energia jądrowa'* dotyczą zjawisk, które wykraczają znacznie poza granice chemii Reakcje jądrowe różnego rodzaju zarówno samorzutne, jak i wywoływane sztucznie, w wyniku których powstają nowe jądra, a więc nowe pierwiastki lub ich izotopy i związane z tymi zjawiskami procesy przemiany materii na energię, odbywają się w sferze samej istoty materii i jej podstawowych własności. Z tej przyczyny zagadnieniami energii jądrowej zajmują się obecnie zarówno nauki przyrodnicze, jak i techniczne.

Technologia chemiczna zajmuje się, jak dotąd, zagadnieniami energii jądrowej w następujących zakresach:

1.    Metody otrzymywania materiałów rozszczepialnych, czyli tzw. paliw jądrowych.

2.    Metody otrzymywania moderatorów, chłodziw i innych materiałów do budowy reaktorów.

3.    Wykorzystanie reaktorów jądrowych jako źródła energii dla procesów przemysłu chemicznego.

4.    Zastosowanie izotopów promieniotwórczych w technologii chemicznej (chemia radiacyjna, kontrola procesów itp.).

Nauka o energii jądrowej jest nauką młodą, bo rozwinęła się w ostatnich 20 latach, czyni jednak bardzo szybkie postępy i to w wielu kierunkach. Należy liczyć się z tym, że zdobycze tej nauki mogą w następnych latach przyczynić się do poważnych zmian w całej nauce technologii chemicznej. Tak np. obliczanie reaktorów jądrowych wymagało opracowania specjalnych metod matematycznych oraz zastosowania maszyn liczących, cyfrowych i analogowych. Metody te obecnie próbuje się zastosować także do opracowywania procesów chemicznych, obliczania aparatów, kontroli przebiegu procesów itd.