P1050433

1 KONDUKTOM!TRIA 38

Zarówno stężenie związku, jak i jonu można wyrażać liczbą moli w 1L Przez przewodnictwo jonowe k (konduktywność jonową) należy rozumieć część przewodnictwa molowego A odpowiedniego elektrolitu związaną z jonami danego rodzaju. Zależność przewodnictwa molowego elektrolitu i przewodnictw molowych jonów wyraża wzór

A_ab =    +^b-)    (2.1 la)

a — stopień dysocjacji.

Przewodnictwo molowe danego związku zależy od jego stężenia, choć w przypadku substancji całkowicie zdysocjowanej powinno być stale. Spowodowane jest to tym, że wraz ze wzrostem rozcieńczenia zmniejsza się dla elektrolitów mocnych oddziaływanie elektrostatyczne, a dla elektrolitów słabych wzrasta dysocjacja. Graniczna wartość, do jakiej dąży przewodnictwo molowe, gdy stężenie elektrolitu dąży do zera, zwana jest granicznym przewodnictwem molowym (konduktywność graniczna molowa). Jest to więc wartość przewodnictwa molowego elektrolitu ekstrapolowana do zerowego stężenia elektrolitu w roztworze. Zgodnie z prawem Kohlrauscha graniczne przewodnictwo molowe danego elektrolitu jest równe sumie granicznych molowych przewodnictw jonowych, co wynika także ze wzoru (2.11a) dla a i 1

i^AB = 1a⁺ +^b-    (2-llb)

gdzie: A°_ab — przewodnictwo molowe graniczne elektrolitu AB; 1a^{+ -}— przewodnictwo molowe graniczne kationu A⁺; Ag- — przewodnictwo molowe graniczne anionu B“.

Dla elektrolitu o wzorze ogólnym A,+ B,- — graniczne przewodnictwo molowe wyraża wzór

^A_ył B_y- ^{= v} + ^A^ł    J i .    (2-12)

Przewodnictwo molowe graniczne elektrolitów mocnych można wyznaczyć metodą ekstrapolacji A = f(^/c) do zerowego stężenia elektrolitu (rys. 2.1). Kohlrauscb wykazał, że zarówno przewodnictwo molowe, jak i równoważnikowe elektrolitów mocnych zależy liniowo od pierwiastka kwadratowego ze stężenia [2.2]. W przypadku elektrolitów słabych wartości A° nie można wyznaczyć metodą ekstrapolacji, ponieważ wraz ze zmianą stężenia zmienia się stopień dysocjacji słabego elektrolitu i następują znaczne zmiany przewodnictwa moliQ| wego w zakresie najniższych stężeń (rys. 2.3, krzywa dla CH.COQi&