P1050460

OSCYLOMETRIA 65

Łoztworu, od których zależy opór R_L i pojemność C_L. Właściwościami tymi są przewodnictwo właściwe i stała dielektryczna. Te dwie wielkości można wyznaczyć metodą oscylometryczną. Przez dobór odpowiednich warunków pomiaru (parametry naczynka, układ pomiarowy) zmniejsza się wpływ jednej z tych wielkości i mierzy tylko drugą [26].

&5.3. Krzywe oscylometryczne

Wyniki pomiarów oscylometrycznych opracowuje się graficznie. Na Rysunku 2.19 przedstawiono zależność konduktancji (krzywa G) i sus-ceptancji (krzywa B) od logarytmu stężenia i logarytmu przewodnictwa właściwego. Przebieg krzywych zarówno dla zmian stężenia, jak i przewodnictwa właściwego jest podobny. Stężenie i przewodnictwo właściwe są podane w skali logarytmicznej, ponieważ w tej skali {otrzymuje się krzywe symetryczne.

Rys. 2.19

Igc, tg* nej admitańcji)

Krzywa konduktancji G otrzymana metodą pomiarów konduktancji (składowej czynnej admitańcji) i krzywa susceptancji B, otrzymana metodą pomiarów susceptancji (składowej bier-

Z rysunku 2.19 widać, że krzywa konduktancji (krzywa G) ma charakter symetrycznej krzywej dzwonowej, a krzywa susceptancji (krzywa B) ma kształt litery S. Punkt przegięcia krzywej B odpowiada maksimum krzywej dzwonowej otrzymanej metodą pomiarów konduktancji.

Czułość oznaczania metodą oscylometryczną jest tym większa, im i mniejszym różnicom stężeń odpowiadają większe różnice mierzonej wielkości, tzn. im bardziej stromo przebiega krzywa oscylometryczną. Zakresy największych czułości będą więc przypadać w pobliżu punktów przegięcia krzywych. Zatem metoda pomiaru konduktancji będzie wykazywała najmniejszą czułość w zakresie stężeń, w którym leży maksimum krzywej, zaś metoda pomiarów susceptancji w zakresie