PA KF 031

Wzmacniacze K.F

CO Amatorskie Radio

OBWODY WYJŚCIOWE WZMACNIACZY

Większość dostrajanych obwodów wejściowych i wyjściowych wzmacniaczy KF jest realizowana w układzie n. Istnieje kilka sposobów określenia dobroci (Q) obwodów w układzie FI. Na przykład Q określa się jako impedancja wejściowa układu n, podzielona przez wartość reaktancji wejściowej, gdzie elementem bocznikującym jest pojemność.

OPTYMALIZACJA NAPIĘCIA WZBUDZENIA

Tetrody i pentody powinny mieć szczytowe napięcie wzbudzenia w.cz. w przybliżeniu równe napięciu polaryzacji. Zadanie doboru wielkości rezystancji obciążającej (bocznikującej) dla określenia koniecznego napięcia wzbudzenia przy różnych napięciach polaryzacji polega na zrównaniu napięcia wzbudzenia z napięciem polaryzacji. Większość współczesnych transceiverów ma moc wyjściową 100 - 200W, co odpowiada napięciu szczytowemu 100 -141V przy' obciążeniu 50Q.

•    Dla lamp, u których napięcie polaryzacji wynosi 50 - 70V, jak na przykład 3CX800A (GU-74b) stosuje się obniżający transformator w.cz. 4:1 (2:1 napięciowo) i wykorzystuje się rezystor obciążenia 12,5Q.

•    Dla lamp u których napięcie polaryzacji wynosi 100 - 141V, stosuje się bezpośrednie sterowanie i rezystor obciążenia powinien mieć wartość 50Q.

•    Dla lamp z napięciem polaryzacji 200 - 280V stosuje się transformator w.cz. podwyższający 1:4 (1:2 napięciowo) i obciąża się go rezystorem 2000.

•    Dla lamp u których napięcie polaryzacji jest większe od 300V, stosuje się transformator w.cz. podwyższający 1:9 (1:3 napięciowo) i obciąża się rezystorem 450Q.

W przypadku gdy napięcie szczytowe na siatce przy maksymalnym wysterowaniu jest zbyt duże, można zastosować rezystor katodowy dający ujemne sprzężenie zwrotne, co pozwala na wyrównanie różnicy w napięciach. Jako przykład podano układ na rys. 7.

-31 -