P1050483

2. KONDUKTOM ETRIA 88

ĆWICZENIE 7. Oznaczanie baru i ołowiu obok siebie

Zasada oznaczenia. W oznaczeniu baru i ołowiu obok siebie wykorzystuje się różnice rozpuszczalności BaS0₄ i PbS0₄ (K,_BtSOt = = 1 • 10“^lo, /w,.Pbso₄ = ¹' 10^-8). Odczynnikiem strącającym jest K₂S0₄. Krzywa miareczkowania składa się z trzech części. Część I krzywej obrazuje zmiany przewodnictwa roztworu podczas strącania BaS0₄, < /-k ° (dlatego przewodnictwo wzrasta w miarę strącania jonów Ba²⁺). Część II krzywej obrazuje zmiany przewodnictwa podczas strącania PbS0₄, /._Pb°j. a:    . Część III krzywej obrazuje

zmiany przewodnictwa podczas dodawania nadmiaru odczynnika strącającego.

Wykonanie oznaczenia. Otrzymaną próbkę rozcieńczyć w kolbie miarowej. Do zlewki pobrać 25 ml roztworu, dodać 25 ml acetonu, zanurzyć elektrody, włączyć mieszadło i miareczkować 0,05 mol/1 roztworem K₂S0₄, dodając porcjami po 0,5 ml, aż do uzyskania 8 punktów po drugim punkcie końcowym (na III części krzywej). Analogicznie wykonać drugie miareczkowanie.

Opracowanie wyników. Obliczyć poprawki zgodnie z wzorem (2.33), wyniki zestawić w tabeli (jak w ćwiczeniu 1). Wyznaczyć graficznie dla obu miareczkowań V_PKl i V_PKl. Obliczyć wartości średnie i zawartość ołowiu oraz baru.

^mBl' ♦ = ^ck₂so₄ A*b. W

^mPb² ♦ = (k#»K, — k/*Ki) ^CK₂S0₄ A/p_b W'

gdzie:    , m_Pb2. — zawartość baru i ołowiu, mg; V_PKl — liczba ml

roztworu K₂S0₄ potrzebna do uzyskania PK_t, wartość średnia obliczona z dwóch miareczkowań; — liczba ml roztworu K₂S0₄ potrzebna do uzyskania PK₂; c_KlSO_ — stężenie molowe roztworu K₂S0₄; MBa, M_Pb — masy molowe baru i ołowiu.

ĆWICZENIE 8. Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego Zasada oznaczenia. W przypadku słabych elektrolitów stopień dysocjacji można w pewnym przybliżeniu określić jako stosunek przewodnictwa molowego A w roztworze o danym stężeniu do przewodnictwa molowego granicznego A° — wzory (2.1 la) i (2.1 lb)

(2.36)

A

“ " A°