[ł. ĆWICZENIA LABORATORYJNE 89
[ł. ĆWICZENIA LABORATORYJNE 89
(2.37)
K
|tała dysocjacji słabego elektrolitu o wzorze ogólnym AB wynosi 1 [A+] [B-]
[AB]
stężenie molowe kationu [A+] = ix c stężenie molowe anionu [B~] == ac
tężenie molowe cząsteczek niezdysocjowanych [AB] = (1 — a)c, gdzie Ic— ogólne stężenie molowe elektrolitu, odpowiadające ilości wprowa-|dzonego roztworu.
I Podstawiając stężenia do wzoru (2.37) otrzymujemy
K =■
1-a
(2.38)
Wzór ten wyraża tzw. prawo rozcieńczeń Ostwalda. Podstawiając do wzoru (2.38) stopień dysocjacji a wyrażony wzorem (2.36) otrzymuje się po przekształceniu
K =
A2 c
(A°-A)A°
(2.39)
| Wykonanie oznaczenia.
a) Próbkę rozcieńczyć w kolbie miarowej (roztwór A);
b) Przygotować w kolbach miarowych roztwory przez rozcieńczenie roztworu A w stosunku 1:10 (roztwór B), 1:100 (roztwór C) i 1:1000 (roztwór D);
c) Do zlewki o pojemności 400 ml pobrać 25 ml roztworu A, dodać odmierzoną objętość wody destylowanej do zanurzenia elektrod, włączyć mieszadło i miareczkować 0,01 mol/1 roztworem NaOH porcjami po 0,5 ml, aż do uzyskania 8 punktów o wzrastającym przewodnictwie. Analogicznie wykonać drugie miareczkowanie;
d) Wyznaczyć przewodnictwo roztworów A, B, C i D oraz 0,1000 mol/1 i 0,0100 mol/1 roztworu KC1, mierząc temperaturę roztworów.
Opracowanie wyników. Dla danych miareczkowania uzyskanych w punkcie c) obliczyć poprawki zgodnie z wzorem (2.33). Wyniki zestawić w tablicach (jak w ćwiczeniu 1). Graficznie wyznaczyć dla obu miareczkowań VPK. Obliczyć Vb i stężenie kwasu (mol/1) w roztworze A