P1050485
2. KONDOKTOMETRIA 90
^sr ^NlOH CHA — w
P
gdzie: cn«oh — stężenie molowe roztworu NaOH; Kp - objętość
pipety. ^
Obliczyć stężenie roztworów B, C i D. Korzystając z wzoru (2.7) i tabl. 2.4, obliczyć stałą naczynka konduktometrycznego.
Tablica 2-4. Przewodnictwo właściwe roztworów KC1 w temp. 16—2S°C
|
Temperatura |
Stężenie roztworu KC1, mol/1 | |
|
0,1000 |
0,0100 | |
|
16 |
0,01072 |
0,001173 |
|
17 |
0,01095 |
0,001195 |
|
18 |
0,01119 |
0,001225 |
|
19 |
0,01143 |
0,001251 |
|
20 |
0,01163 |
0,001278 |
|
21 |
0,01191 |
0,001305 |
|
22 |
0,01215 |
0,001332 |
|
23 |
0,01239 |
0,001359 |
|
24 |
0,01264 |
0,001386 |
|
25 |
0,01288 |
0,001413 |
Korzystając z wzorów (2.7) i (2.8) obliczyć przewodnictwo właściwe i molowe roztworów A, B, C i D. Wyniki zestawić według tabl. 2.5.
Tablica 2.5
|
Stężenie roztworu |
X |
X |
A |
Znając graniczne przewodnictwo molowe kwasu octowego (390 S • cm2 • mol “ *), obliczyć dla każdego roztworu Kia. Porównać otrzymane wartości K.
Wyszukiwarka