PEDAGOGIKA - jest to wszechstronna nauka o wychowaniu, której istotę stanowi cało życiowy rozwój człowieka oraz wszelkie tak dodatnie jak i ujemne wpływy jednych ludzi na drugich oraz wpływy środowiska.
Pedagogika - nauka o wychowaniu. Nazwa dyscypliny pochodzi od dwóch słów: pula - chłopak, ago - prowadzę, wiodę, paidagogo* - prowadzący chłopca.
Pedagogika powstała z filozofii i jako nauka wyodrębniła się w II połowic XIX wieku. Dorobek pedagogiki do XIX wieku to
przede wszystkim praktyka dotycząca wychowania
Mówiąc o tym, żc pedagogika zajmuje się procesem wychowania myślimy o :
- warunkach wychowania,
- celach wychowania,
- treściach wychowania,
- metodach i formach wychowania,
- oraz o prognozie.
Pedagogika jest dyscypliną naukową ponieważ posiada:
1 przedmiot badań (wychowanie) oraz podmiot badań (człowiek, wychowanek),
2. metody badań,
3. teorię, czyli dorobek.
Nazwa pedagogika łub pedagogia pochodzi z języka greckiego i oznacza czynność wychowywania dzieci (gr. Psris - chłopiec, dziecko,: ago - prowadzę). Pierwotnie pedagogika nie miała charakteru nauki.
Rozwój pedagogiki
XIX w. pierwszy naukowy system pedagogiczny J.F, Herberta „Nauczanie wychowujące" -sprowadzało się do nauczania 1 wychowywania.
„Ojciec pedagogiki naukowej”- oderwał ja od filozofii, usystematyzował i oparł aa dwóch naukach pomocniczych : etyce (wzory, cele, ideały) psychologii- środki do osiągnięcia tych celów Jego myśli i poglądy nadał maja wpływ na to, jak wygląda edukacja.
Pod koniec XIX w. rozwinęła się pedagogika eksperymentalna W 1894r. w Lipska powstało pierwsze laboratorium psychologii eksperymentalnej.
J.F Herbert: _______
-usystematyzował pedagogikę; ____ _ __ _ — — —
-piorwszy-system teoretytSny "wychowania (pierwsza teoria wychowania), teorie składają się z: (teorii ideowej, teorii teoretycznej, teorii praktycznej)
-zdefiniował podstawowe pojęcia w pedagogice (wychowanie, historia wychowanie, dydaklyka)
Powstanie pedagogiki zawdzięcza się J.F. Herbertowi 3d XIX w. rozwój pedagogiki zmierza w trzech kierunkach: pedagogika jako nauka tworzenie nowych systemów pedagogicznych mdowanie związków teorii z praktyką.
•jyCHOLOGIZM PEDAGOGICZNY
irzeważnie kładł nacisk na nauczanie, ale niewiele zajmował się zagadnieniami wychowania charakteru - nie było jednak myane w teorii psychologizmn, chociaż, właściwie nie było ono jego troską jak nauczania
st ruchem w pedagogice, kióiy w procesie wychowania wymaga uwzględnienia przede wszystkim psyclricznej strony chowsinka. Psychologia nie tylko jest tn uważana za naukę pomocniczą pedagogiki, ale staje się wprost pedagogiką.
/raca się szczególnie przeciw pedagogice tzw.: „szkoły tradycyjne" stworzonej przez Herberta i herbartystów wstanie psychologizmu pedagogicznego spowodowały rozszerzające się i pogłębiające badania nad rozwojem psychicznym :cka
n ten przeciwstawiał się tradycyjnej koncepcji szkoły, głosząc wychowanie odpowiednie do potrzeb psychicznych i 'liwośd intelektualnych, ucznia.
ażano, że zmuszanie ucznia do przyswajania rozleglej wiedzy teoretycznej jest bezcelowe i należy koncentrować się na roju indywidualnych ccch psychicznych poszczególnych dzieci.
oma głównymi postulatami psychologizmu było. Indywidualizowanie procesu nauczania i przyjęcie, żc ośrodkiem procesu litycznego jest uczeń, a nie nauczyciel
JOLOG12M PEDAGOGICZNY
t pedagogiczny rozwijający się od XIX wieku na grancie dotenninizniu społecznego, uzależniający istotę procesu osrania od warunków środowiska społecznego, w którym przebiega, rzcciwicństwcm pedagogiki natura Listy cznej, która na pierwszym miejscu stawiała indywidualność jednostki.
„7 socjologiem zdegradował pedagogikę do zajmowania się technologią wychowania, za jedynie slns/ną naukę uznając •>gię. Traktowa! wychowanie jako uspołecznianie jednosiki, którą społeczeństwo urabiało, niejako zmuszając do przy jęcia ••■artości wyznawanych w danej społeczności i postępowanie /godnie /. nimi. Nic brai poci uwagę możliwości stawienia się jednostki silom społecznym. Nie uwzględniał też takich czynników w wychowaniu jak warnnid liczne. biologiczne, czy wartości wyznawano przez jednostkę.
: ns>«J aN
l£\Z\ H0Z Aim t/2