P1050513

1 16

hmłJo—ej>- Przy takim założeniu oirzymuje się wzór na potencjał kalomełowej w zależności od aktywności jonu chlorkowego

(3.32)

= £1-. —0,059 Igaci

równania (3-32) wynika, że potencjał elektrody kalomelowej y od aktywności jonów chlorkowych, im ona jest większa, tym potencjał elektrody. Gdy aktywność jonów chlorkowych ^r----—    ..... ■    » ciektrody kalomelowej jest równy jej.

mniejszy jest wynosi 1, wówczas potencjałowi nonnalnem u.

Aktywność jonów a temperatury.

Potencja) elektrody kalomelowej w zależności od stężenia, chlorku potasu w temp. 25°C wynosi: (obok podane s^ zależności potencjału od temperatury wg Clarka)

Jeży od stężenia chlorku potasu

0.1 mol,! roztw. ICC! 1 mol/1 roztw. KO nasycony roztw. KOI

333,7 mV 280,1 m V 244,4 mV:

W zależności od temperatury kalomelowej wynosi Q3_33 -

lO°C -15°C -20⁰C -

-ł- 0,333*7 — 0,00006 (t — 25) V -I- 0,2801 — 0,00024 (t — 25) V -+- 0,2444 — 0,00065 (t — 25) V

potencjał nasyconej elektrody

244,4 mV 241,1 m V 23*7,6 mV

ar zrostem stężenia jonów Cl^— potencjał elektrody kalomelowej dość szybko maleje, co znajduje uzasadnienie we wzorze (3.32). Również ze wzrostem temperatury potencjał elektrody maleje, ale w znacznie mniejszym stopniu.

Elektrodę kałomelową przygotowuje się następująco: szklanej rureczki wtapia się drucik platynowy w;

^2cwn4brz, następnie wlewa się tyle czystej rtęci, aby pokryła całkowicie drucik platynowy; rtęć pokrywa się

254.3 m V 251,1 mV 247,7 m V

25°C

30⁰C

35°C

dno na ona

kilk umilimetrową

w

warstwą pasty kalomelowej, po czym całość zalewa się nasyconym i roztworem Kd. dodając jednocześnie kilka kryształów tej soli.

Elektroda kalomelowa stosowana w polskich pohamet^m na rys. 3-6.    |    ^    » --■