P1050520

j* ELEKTłODY 123

Z innych elektrod metalicznych — działających podobnie jak antymonowa —* można wymienić elektrody żelazową, wolframową, molibdenową, chromową i ołowiową.

3.4.7. Elektrody jonoselektywne Rozwój elektrod jonoselektywnych

Elektrodami jonoselektywnymi nazywa się elektrody, których potencjał w określonym przedziale zależy liniowo od logarytmu aktywności danego jonu w roztworze [3.5]. Zależność prostoliniowa utrzymuje się na ogół w zakresie kilku rzędów stężenia (3—4). Elektrody te różnią się od dotychczas rozpatrywanych. Wspólną ich cechą jest to, że na ich potencjał ma wpływ nie tylko stężenie jonu oznaczanego, lecz także stężenia innych jonów.

Obserwowane w ciągu ostatnich dwudziestu lat unowocześnienie I i ożywienie potencjometru bezpośredniej spowodowane jest wprowa-! dżemem elektrod jonoselektywnych, umożliwiających bezpośredni selektywny pomiar aktywności jonów w roztworze. Niewiele jest ! w historii chemii analitycznej przykładów równie szybkiego rozwoju metody analitycznej. Główne przyczyny tego burzliwego rozwoju potencjometru bezpośredniej z zastosowaniem elektrod jonoselektywnych są następujące:

—    możliwość szybkiego i bardzo często selektywnego oznaczania danego składnika;

—    prostota pomiaru;

—    niewielki koszt aparatury;

—    możliwość pomiaru oznaczanego jonu w warunkach ciągłego przepływu.

■y zon ty lektyw-stępom

Jeśli chodzi o liczbę oznaczanych jonów, na które elektrody te reagują bezpośrednio, to jest ich około 30. Do tego dochodzą jony, które można oznaczyć pośrednio, wykorzystując reakcje komplek-sowania lub wytrącania jonów oznaczanych bezpośrednio. Możliwość bezpośredniego i selektywnego oznaczania szeregu jonów, a niekiedy nawet jonów tego samego pierwiastka na różnym stopniu utlenienia np. S^z~ i SOi“; Cl" i GOi; NH* i NOJ, otworzyła nowe horyzonty dla analityki. Należy podkreślić, że za pomocą elektrod jonoselektywnych można oznaczać aniony, które dotąd opierały się post