P1050531

1 POTENCJOMETRU 134

siarczku srebra, bardzo mała jego rozpuszczalność sprawia, że elektroda srebrowa jest jedną z najlepszych elektrod wskaźnikowych. W temperaturze pokojowej trwałą odmianą jest /ł-Ag₂S o strukturze jedno-skośnej. w której głównymi nośnikami ładunku są jony srebra. Iloczyn rozpuszczalności K_Kf-_Alls = 1,5-10^-5'.

Membrany elektrod selektywnych względem jonów jodu, bromu i chloru (tabl. 3.1, lp. 3—5) zawierają odpowiednio Agi, AgBr, AgCL Potencjały takich membran zależą od aktywności jonu srebra przy powierzchni membrany, a ta z kolei zależy od aktywności halogenków w roztworze. Podobnie membrany elektrod selektywnych względem miedzi, kadmu i ołowiu składają się z mieszaniny Ag₂S i siarczku odpowiedniego metalu. Potencjały tych membran także zależą od aktywności srebra przy powierzchni membrany. Odrębną pozycję zajmuje elektroda cyjankowa (tabl. 3.1, lp. 7), której membrana jest przygotowana przez zmieszanie Agi i Ag₂S. Pod wpływem roztworu KCN następuje rozpuszczenie stałej fazy membrany z utworzeniem kompleksu cyjankowego srebra

AgI+2CN" -* Ag(CN)₂ +1"

Ze względu na równowagę tej reakcji elektroda działa tylko w ograniczonym zakresie stężeń CN" (pCN 2—6).

Czynnikiem zakłócającym w dużym stopniu działanie elektrody cyjankowej są jony, które z osadami krystalicznymi mogą reagować tworząc trudniej rozpuszczalny związek. Na przykład działanie elektrody bromkowej (tabl. 3.1, lp. 4) wykonanej z mieszaniny AgBr i Ag,S zakłóci obecność jodków lub siarczków, któte ze srebrem tworzą związek trudniej rozpuszczalny niż AgBr. Natomiast wpływ chlorków w tym przypadku będzie znikomy. Jony tworzące kompleksy ze srebrem (cyjanki, tiosiarczany) również zakłócają działanie tej elektrody.

(Elektrody krystaliczne są stosunkowo bardzo selektywne, ponieważ reagują z nimi tylko te jony znajdujące się w roztworze, które tworzą trudniej rozpuszczalne związki od związku występującego w membranie i mają ładunek oraz promień jonowy odpowiadający jonom sieci krystalicznej membrany. Zakłócenia pracy elektrody wynikają więc z reakcji chemicznej między składnikami membrany i składnikami roztworu. Wadą elektrod krystalicznych jest trudność ich przygotowania, otrzymania monokryształów oraz prasowania