141
141
w BI EK TROPY
Rys. 3.11
Schemat elektrody enzymatycznej
I mocznika w roztworze. Na podobnej zasadzie skonstruowano także I inne elektrody wykorzystujące ok. 20 specyficznych reakcji enzymaty-I cznych zachodzących w membranach [3.10].
Elektrody enzymatyczne charakteryzują się mniejszą, niż teorety-I cznie przewidziana, zmianą potencjału, co wynika z tego, że nie wszystkie jony tworzące się w reakcji enzymatycznej osiągają jonoczu-I lą powierzchnię elektrody. Elektrody enzymatyczne mają ograniczoną trwałość, co stanowi wadę w ich stosowaniu i powoduje konieczność ; częstej regeneracji. Umożliwiają one oznaczanie substratów lub enzymów i rola ich w analizie biologicznej i organicznej szybko wzrasta.
Membranę elektrody jonoselektywnej można pokryć również warstwą żywych komórek bakteryjnych wytwarzających odpowiedni enzym. Taki membranowy czujnik bakteryjny ma wiele zalet, do których należy ominięcie etapu otrzymywania enzymu, mniejszy spadek aktywności w czasie i optymalizacja aktywności biologicznej [3-24].
Elektrody enzymatyczne i bakteryjne, podobnie jak tkankowe, mają duże perspektywy rozwojowe w związku z coraz większym znaczeniem analityki klinicznej i biotechnologii [3.23].
Elektrody gazowe
Właściwym określeniem tych elektrod jest nazwa .selektywne elektrody gazowe". Nazwa elektroda gazowa odnosi się do elektrody redoks zanurzonej w nasyconym odpowiednim gazem roztworze, zawierającym jony lub cząsteczki powstałe w wyniku redukcji lub utlenienia jego gazu. Przykładem elektrody gazowej może być elektroda wodorowa.