POTENCJOM UTRIA
Punkt końcowy miareczkowania można wyznaczyć kilkoma metodami. Najprostsza jest metoda graficzna. Można również określić PK z wykresu pierwszej lub drugiej pochodnej oraz stosując metodę obliczeniową Hahna.
W metodzie graficznej, do prawie poziomych odcinków krzywej miareczkowania (rys. 3.16), przed i za punktem przegięcia kreśli się
Rys. 3.16. Wyznaczanie PK metodą graficzną
styczne równoległe, a w połowie odległości między nimi kreśli się trzecią równoległą (środkowa stycznych), która w punkcie 0 przecina krzywą miareczkowania. Z punktu 0 prowadzi się prostą prostopadłą do osi odciętych. Na osi odciętych odkłada się objętości (ml) dodanego roztworu mianowanego. Punkt przecięcia prostej prostopadłej z osią x wyznacza VPK, tj. liczbę ml odczynnika miareczkującego potrzebnego do osiągnięcia PK. Sposób ten daje dobre wyniki, jeżeli krzywa nie jest zbyt płaska i jeżeli jest symetryczna^. Dokładność i powtarzalność są na ogół tym większe, im kąt nuędgy etycznymi a osią x jest bliższy 180°.