P1050565

1 POTENCJOMETRU

166

UK

potencjału A £ lub ApH. Następnie oblicza się stosunek AE/A V i kreśli krzywą w układzie współrzędnych (V, AE/AV). Maksimum krzyiąj rzutowane na oś odciętych wyznacza objętość roztworu mianowanego, odpowiadającą PK miareczkowania (rys. 3.17). Sposób ten jest tym dokładniejszy, im mniejsze porcje odczynnika dodaje się w czasie miareczkowania. Na rysunku 3.17a przedstawiono wstępne wyznaczenie PK, a na rys. 3.17b dokładniejsze wyznaczenie PK.

Rys. 3.17. Wyznaczanie PK metodą pierwszej pochodnej

Metoda drugiej pochodnej

Metoda drugiej pochodnej polega na obliczeniu zmian stosunku przyrostu potencjału do przyrostu objętości, tj. różnicy między wartościami AE/AK podczas miareczkowania (por. tabł. 3.4). Druga pochodna A²£/AV² ma inny znak przed PK (dodatni) niż po przekroczeniu PK (ujemny). Punkt przecięcia krzywej (rys. 3.19) w układzie

= f(K) z osią x (druga pochodna równa jest wtedy 0) wyznacza

objętość odczynnika odpowiadającą PK miareczkowania.

Jako przykład wyznaczania PK metodą pierwszej i drugiej pochodnej podano w tabł. 3.4 wyniki miareczkowania roztworu wodorosiarczynów wodorotlenkiem sodu. Krzywą miareczkowania tego roztworu przedstawiono na rys. 3.18. Krzywa miareczkowania