P1050581

U OBLICZENIA 181

Współczynnik aktywności obliczony na podstawie wzoru dla średnich mocy jonowych (0,01—0,2) [1.20]

U OBLICZENIA 181

-o,5zy/    -o,5 iyo,i -o,i

581

i+Vo,i

1,3162

= -0,1201

i+Ji fa- = 0,757

£_w = £^—0,059 lg0,1 0,757 = 0,2444 + 0,0661 = 0,3105 V

Różnica potencjałów: 0,3105 —0,3034 = 0,0071 V. Stanowi to 2^8% w stosunku do potencjału 0,3105 V. Należy zwrócić uwagę, że uwzględnienie aktywności powoduje zwiększenie potencjału, podczas gdy w przykładzie 2. — obniżenie potencjału. Spowodowane jest to tym, że w elektrodach drugiego rodzaju (p. 3.4.3) potencjał rośnie wraz ze zmniejszeniem stężenia anionu, co wynika z wzorów wyrażających potencjał tych elektrod. Inaczej jest w elektrodach pierwszego rodzaju (p. 3.4.2), w których potencjał rośnie w miarę zwiększania stężenia kationu.

L    I

tfeZYKLAD 4_ ■■_■    _ :■ ■

Obliczyć potencjał elektrody miedziowej zanurzonej w roztworze zawierającym 0,01 mol/1 CuS0₄ i 0,01 mol/1 Cu(N0₃)₂. Potencjał należy podać: a) względem normalnej elektrody wodorowej, b) względem nasyconej elektrody kalomelowej. Potencjał normalny elektrody miedziowej wynosi 0,34 V.

Rozwiązanie. Na elektrodzie zachodzi reakcja Cu^ł++2e -»Cu Potencjał elektrody miedziowej

Ec^/c = E° + ^~lg0,02 = 0,34+ ^^ lg 0,02 = 0,203 V

W obliczeniach przyjęto n = 2, ponieważ taką liczbę elektronów musi pobrać jon miedzi(II), aby przejść w postać metaliczną. Sumaryczne stężenie jonów miedzi w dwóch związkach wynosi 0,02 mol/1. Ponieważ do obliczenia użyto potencjału normalnego miedzi wyznaczonego względem normalnej elektrody wodorowej, otrzymana wartość potencjału jest wyrażona również względem tej elektrody.