6
rnweruaryzacji oraz analizy zjawisk i procesów zachodzących w terenie, jak również analizy użytkowania gruntów na tle warunków fizjograficznych.
Autor żywi nadzieję, iz przedstawiony skrypt spełni swoją rolę i pomoże opanować studentom, tę obszerną, ale konieczną dla wykształcenia geodety, wiedzę.
• i'XnystioJ ęCoreięjh'
Kraków, czerwiec 1996 r.
I. WSTĘP DO NAI K O ZIEMI
Ziemia jest trzecią planetą układu słonecznego W jej strukturze wyróżnić można 4 zasadnicze elementy litosferę, obejmującą skały hydrosferę, na którą składają się wody atmosferę, obejmującą powłokę gazową biosferę, na którą składają się organizmy żywe.
Od przestrzeni międzyplanetarnej oddziela Ziemię obszar jej pola magnetycznego, zwany rńagiietofferą.
1.1. System nauk o Ziemi
Nauki o Ziemi opierają się o metodologię nauk podstawowych, jak fizyka, matematyka, chenna. biologia i obejmują takie dyscypliny, jak:
• geofizyka, nauka o Ziemi jako ciele fizycznym.
• geologia, zajmująca się budową i historią skorupy ziemskiej,
• geomorfologia, nauka o formach powierzchni Ziemi i procesach je kształtujących,
• gleboznawstwo, czyli nauka o powierzchniowej, biologicznie czynnej warstwie skorupy ziemskim.
• hydrologia, nauka o wodach występujących w przyrodzie, rejestracją i opisem zjawisk wodnych zajmuje się hydrografia.
• meteorologia, nauka o atmosferze i zachodzących w niej zjawiskach,
• klimatologia, czyli nauka o charakterystycznym dla danego obszaru zespole zjawisk atmosferycznych,
• ekologia, nauka o strukturze i funkcjonowaniu żywej przyrody,
• geodezja, nauka zajmująca się wyznaczaniem kształtu i rozmiaru Ziemi lub jej części.
Wiele dyscyplin z zakresu nauk o Ziemi mieści się ramach geografii (geomorfologia, klimatologia, hydrografia itp.).