PICT5417

u niemal wszystkich dzieci w wieku przedszkolnym wystę_pil_ je niepokój wywołany nową sytuacją, niespotykaną dotąd liczbą osób przebywających razem. tym. że wszystko jest „obce^-. „cudze^-. Inne niż w domu. Dla większości dzieci ok_rts przystosowania się do przedszkola trwa przeciętnie około dwóch tygodni i większość dzieci po tym okresie stopniowo wdraża się do normalnych obowiązków. Przychodzenie do przedszkola traktują później jako coś naturalnego.

W każdym przedszkolu znajdzie się jednak pewna grupa dzieci, dla których przyjście do przedszkola jest prawdziwą tragedią. Stan ogromnego niepokoju i lęku może się u nich utrzymywać nawet przez kilka miesięcy. Przejawia się on najczęściej brakiem apetytu, zaburzeniami snu. ogólną apatią lub nadmiernym pobudzeniem, uporem i agresywnością. U niektórych występować mogą nawet bóle głowy lub brzucha. biegunki i wymioty, moczenie nocne, zaburzenia mowy (najczęściej jąkanie), różnego rodzaju tiki. kiwanie się. ogryzanie paznokci, dziecięce onanizowanie się. Często spotyka się też zaburzenia w kontaktach społecznych, zarówno z rówieśnikami. jak i dorosłymi (zażenowanie, nieśmiałość, a na-wet lęk). Dzieci te preferują kontakt z jedną osobą, a w skrajnych przypadkach kurczowo trzymają się wychowawczyni bądź przez wiele godzin siedzą tylko blisko niej lub nawet na jej kolanach.

Przyczyna większości przedszkolnych tragedii tych dzieci tkwi w ich domach rodzinnych. W momencie rozpoczęcia przez dziecko edukacji przedszkolnej ujawniają się wszelkie dotychczasowe błędy wychowawcze popełnione przez rodziców. Najbardziej znaczący wpływ na przystosowanie małego dziecka do przedszkola ma bowiem dotychczasowy system wychowawczy stosowany przez rodziców' w domu. Dzieci wychowywane w sposób racjonalny mają największą szansę na dobre przystosowanie się do warunków' przedszkola. Jeżeli jednak np. rodzice są nadopiekuńczy, a dziecko było przedmiotem ich stałej adoracji, to nic dziwnego, żc nic potrafi ono znieść rozłąki z rodzicami. Nie rozumie ono. że należy jeść tylko w porze posiłków, że trzeba leżakować o określonej go-dżinie. Ogólnie biorąc, można siwio h siosowujących się do przedszkola Z!' * ^u dzieci _a„ sianu rzeczy są zaburzenia w sferS . ^ PowodemT ,^pr^' Rozpacz w czasie pierwszych dn "^locJonalnej. ^{3 ic}«° spowodowana także pewnym bat-,,.-,* ^pr/<'^tl^kol_{u mtv}. . nlzacyjnym przedszkola. Ale w ćTV "^i,'^lrw'-idem'l ^ współdziałanie rodziców z dyrekclń . ^{Cj sytua}Cjl mi?¹?³' szkoła szybko przywraca normalny _ok

takt dziecka z przcusznuicm    nastąpić auzn u,____.

przed rozpoczęciem systematycznego uczeszcMnU , cówki. Dziecko, które za kilka miesięcy ^a h°'^{Cj pla}‘ szkolą, powinno mieć możliwość wejścia / rodz^^° J^>n?^d‘ dynku. pobawić się z rówieśnikami na placu zabaw ° ^bU' się z salą i zabawkami. Gdyby do tego oswajania sic J _n7® miejscem dodać kilka dni tak zorganizowanych przet szkole, aby matka mogła być blisko swojego zalckmnn dziecka - stres zmalałby lub nawet zniknął całkowicie ⁸⁰

jeśli przewidujemy, że nasze dziecko w wieku trzech czv czie reeh lat pójdzie do przedszkola, to już od naS^ lat należy zacząć konsekwentnie stosować określony S wychowawczy. Należy wdrażać je do samodzielności i L™ obsługi, oswajać z grupą rówieśników i poszerzać krąg kon taktów, również z innymi osobami dorosłymi Trzeba teżT wać ciągłe dowody, że jest dzieckiem kochanym, któregoś dzice nigdy nikomu by nie oddali.    ’    ^K

śie czy w przypadku, gdy dziecko źle się przystosowuje do przedszkola, nie należałoby na jakiś czas zrezygnować ze jmych ambicji zawodowych - dla zdrowia psychicznego dziec-

^C^JⁱV°,^latk°^m P<>^radnia musi odraczać edukacje takiTed°ukacji^^li    "^ie^jeszcze dojrzale do

Łie nS r^POn,nę ° ^matCC' ^{która z}S^tosi,a kon-.K I • yc hologiczną z pięcioletnim synkiem, gdyż nie była