P1050627

„ nuOOMOta PODSTAWOWE Z ELEKTROLIZY 227

Podobnie w czasie elektrolizy siarczanu miedzi na katodzie schodzi reakcja

Co^ł*+2e-*Cu    (4.28)

Wydzielanie tlenu na anodzie podczas elektrolizy CuS0₄ można «pewnym uproszczeniu przedstawić jako reakcję rozładowania jonów OH' (4.15). Ubywanie jonów OH" z roztworu powoduje dalszą dysocjuję wody (4.16). W wyniku reakcji dysocjacj! wody powstają dalsze ilości jonów OH^-. Ponieważ obok jonów OH^- powstają jony wodorowe, które nie są zużywane w obszarze przyanodowym, zwiększa się stężenie jonów wodorowych (4.17).

41.4. Siła elektromotoryczna ogniwa utworzonego w czasie elektrolizy

Od chwili, gdy elektrody pokryją się warstwami produktów elektrolizy (np. w przypadku elektrolizy CuS0₄ — katoda miedzią, a anoda tlenem), układ działa jak ogniwo utworzone z elektrod miedziowej i tlenowej oraz elektrolitu CuS0₄. W wytworzonym ogniwie tleno-wo-miedziowym po usunięciu źródła prądu i połączeniu elektrod obwodem zewnętrznym płynie prąd w kierunku przeciwnym niż podczas elektrolizy [4.4]. W ogniwie działającym samorzutnie (ogniwo galwaniczne) na elektrodzie ujemnej zachodzi utlenianie miedzi, a na elektrodzie dodatniej redukcja tlenu. Ponieważ procesy redukcji i utleniania jednoznacznie określają elektrody, niezależnie od ich względnego znaku, elektroda — ta, która była podczas elektrolizy katodą - jest w zamkniętym ogniwie galwanicznym anodą, a ta która działała podczas elektrolizy jako anodą — jest w ogniwie galwanicznym katodą. Z tego względu elektrody powinny mieć w podanych niżej wzorach odwrotne oznaczenia niż w czasie elektrolizy. Jednak dla uproszczenia stosuje się na ogół oznaczenia elektrod wynikające z procesów zachodzących w czasie elektrolizy.

Siłę elektromotoryczną utworzonego ogniwa oblicza się ja różnicę potencjałów elektrod. Potencjał elektrody, roztworu zawierającego postać'utlenioną i zredukc wynżąrównanie hfemata (pater p. 3.2.2)

„ RT, floi E-E°+—ln —

Uf OmaA