P1050661

Rys. 4.10. Kulometr jodowy

Rys. 4,9. Kulometr srebrowy wagowy

Kulometr miedziowy jest mniej dokładny od srebrowego, ale jest często stosowany w praktyce. Katodą jest blaszka miedziowa zawieszona między dwiema płytkami wykonanymi z czystej miedzi, stanowiącymi anodę. Elektrody są zanurzone w roztworze CuS0₄, H₂S0₄ i C_zH_sOH. Przed wykonaniem oznaczeń katodę pokrywa się elektrolitycznie miedzią, przemywa wodą destylowaną, alkoholem, suszy w temp. 100°C i waży. Podobnie postępuje się po elektrolizie, w czasie której zachodzą reakcje

katoda: Cu²⁺ +2e -*■ Cu    (4.53)

anoda: Cu-* Cu²⁺+2e    (4.54)

Pomiar jest mniej precyzyjny niż kulometrem srebrowym wskutek możliwej reakcji (4.55) powodującej błędy ujemne

Cu+Cu²⁺ -*2Cu⁺    (4.55)

Kulometry miareczkowe. Przykładami kulometrów, w których miareczkuje się substancję wydzieloną w czasie elektrolizy są kulometry: jodowy i alkacymetryczny.

Kulometr jodowy (rys. 4.10) zaopatrzony jest w dwie elektrody platynowe: anodę w postaci drutu A i katodę w postaci wygiętej blaszki K. Naczynie szklane w formie walca, w którym są umieszczone elektrody, zaopatrzone jest w kran u dołu. Dolną część naczynia napełnia się 10% (m/V) roztworem jodku potasu, a następnie warstwą rozcieńczonego kwasu solnego (0,02 mol/1), w którym powinna być