P1050671

zo/

^    44 KULOMltTRlA

\ ładunku był stosowany kulometr. W późniejszym okresie zastosowano N pomiar czasu, który przy stałym natężeniu prądu umożliwił obliczenie \ ładunku. Dokładność wyznaczenia ładunku zależy w takim przypadku ^ od utrzymania stałego natężenia prądu i dokładności pomiaru czasu, y Kulometry produkowane seryjnie są wyposażone w zegary, które \ automatycznie wyłączają się w PK miareczkowania. Pomiar wielkości I ładunku w kulometrii amperostatycznej jest łatwiejszy niż w potencjo-slatycznej. W miareczkowaniach kulometrycznych, jeżeli natężenie prądu jest tylko w przybliżeniu stałe, wielkość ładunku musi być odczytana na podstawie wskazań kulometru połączonego szeregowo z naczynkiem.

Aparatura

Aparatura w technice amperostatycznej składa się najczęściej ze stabilizatora natężenia (zasilacz o stabilizowanym natężeniu prądu płynącego w roztworze — amperostat), naczynka pomiarowego 1 z wmontowanym układem sygnalizującym punkt końcowy PK reakcji 2 i zegara wskazującego czas przepływu prądu (w przypadku braku odpowiedniego urządzenia rolę tę spełnia stoper) 3.

Na rysunku 4.18 przedstawiono schemat połączeń w kulometrii

Byi. 4.18. Schemat obwodu elek-ego w miareczkowaniu kulo-tycznym; 1 — naczynko kulo-x, 2 — układ sygnalizują-BJC, 3 — zegar

Rya. 4.19. Schemat typowego naczynka do miareczkowania kulometrycznego z elektrodami stałymi (elektroda pracująca / i pomocnicza 2) oraz elektrodami do potencjometrycznego wyznaczania PK (elektroda porównawcza i NEK)