P1050674

4. tLfr.KTROGRAWIMKTRIA. ELHKTROGRAFIA I KULOMETRIA 270

Jony wodorowe i tlen wytwarzane są na drugiej elektrodzie w reakcji (4.65) i odpływają drugim ramieniem U-rurki do naczynia 6, skąd są usuwane

2HjO — 0₂ + 4H⁺+4e    (4.65)

Naczynie do miareczkowania 5 jest zlewką o pojemności 400 ml, zawierającą elektrodę szklaną 6 i kalomelową 7 połączoną z pehametrem i z jednym ramieniem naczynka wytwarzającego odczynnik. W punkcie równoważności układ elektroda szklana-elektroda kalo-melowa przez odpowiedni pehametr uruchamia przekaźnik przerywający prąd elektrolizy, zamykający zawór elektromagnetyczny i zatrzymujący pomiar czasu elektrolizy.

W przypadku miareczkowania zasad, elektroda w rurce doprowadzającej pracuje jak anoda, przebiega reakcja (4.65). Miareczkowanie takie trzeba stosować wówczas, gdy roztwór badany zawiera substancje redukujące się równocześnie z jonami wodorowymi na katodzie.

4.4.5. Zastosowanie kulometrii potencjostatycznej i amperostatycznej

Pod względem precyzji i dokładności w oznaczaniu dużych zawartości substancji, metody kulometryczne nie ustępują klasycznym. Natomiast w przypadku małych zawartości znacznie je przewyższają — umożliwiają oznaczanie tak małych zawartości, których metodami klasycznymi oznaczyć nie można. Miareczkowanie kulometryczne, którego precyzja i dokładność są bardzo dobre, umożliwia oznaczenie zawartości od 100 mg aż do setnych części mikrograma w objętości rzędu 10—50 ml. Nawet w zakresie mikrogramowym możliwe jest miareczkowanie z błędem rzędu dziesiątych części procenta. Ta duża precyzja i dokładność wynika z tego, że ładunek elektryczny można dozować i kontrolować z większą dokładnością niż objętość titrantów w klasycznej analizie ilościowej. Rozwój elektroniki pozwolił na konstrukcję aparatów umożliwiających wykonanie pomiaru wielkości ładunku z dużą dokładnością i precyzją. Dlatego metody kulometryczne można zaliczyć do najdokładniejszych i najprecyzyjniejszych metod analizy. Dalszą zaletą metod kulometrycznych, z którą związana jest diQr kładność i precyzja jest ich bezwzględny charakter (patrz p. 1.1.4).