u ćwiczenia laboratoryjne 407
U waga: Jeżeli na katodzie wydzieliłoby się trochę ołowiu, należy przerwać elektrolizę na 1—2 min, wtedy metaliczny ołów szybko rozpuszcza się w kwaśnym elektrolicie.
ĆWICZENIE 3. Elektrolityczne oznaczenie srebra
Zasada oznaczenia. Srebro wydziela się elektrolitycznie z roztworu zakwaszonego kwasem azotowym. W czasie elektrolizy zachodzi reakcja
Ag++e-*Ag
Wykonanie oznaczenia. Otrzymany roztwór rozcieńczyć do 250 ml. Do zlewki pobrać 25 ml roztworu, dodać 200 ml wody destylowanej i 10 ml 3 mol/1 roztworu HN03. Roztwór ogrzać, włączyć mieszanie, zważyć katodę, włożyć elektrody w głowicę i zanurzyć w roztworze. Przyłożyć do elektrod napięcie 3,5 V i prowadzić elektrolizę w ciągu 1,5 h, następnie zwiększyć napięcie do 5 V i prowadzić elektrolizę przez 30 min. Po upływie tego czasu pobrać kroplę roztworu i sprawdzić obecność jonu Ag+ (kroplę roztworu zadać kroplą 2 mol/1 roztworu HC1). Jeżeli w roztworze będą obecne jony srebrowe prowadzić elektrolizę jeszcze 15 min. Wyjąć elektrody z roztworu, wyjąć katodę z głowicy, wysuszyć ją i zważyć. Obliczyć masę srebra. Elektrodę umyć w stęż. HN03.
Uwaga. Wyłączenie napięcia przed wyjęciem elektrod z roztworu spowoduje rozpuszczenie się srebra w HN03.
ĆWICZENIE 4. Oznaczanie miedzi obok ołowiu techniką elektrolizy wewnętrznej
Zasada oznaczenia. Miedź wydziela się na platynowej katodzie, anodą jest ołów, anolitem roztwór Pb(N03)2 o stężeniu 1 mol/1 11 mol/1 roztworze HN03. K atoli tern jest otrzymana próbka, będąca roztworem soli miedzi(II) w 0,06 mol/1 roztw. HN03.
Potencjały normalne: £pb**/pb = —0,126 V |ggg| = +0,34 V
Przebieg elektrolizy wewnętrznej z zastosowaniem tych elektrod omówiony jest w p. 4.2.4.