4 hLLKl KOGKAWIMETRIA, ELEKTROGRAFIA 1 KULOMETRIA
0 0,5 cm głębiej i elektrolizować dalsze 15 min. Wyjąć elektrody z roztworu i opłukać wodą. Katodę opłukać acetonem, wysuszyć
1 zważyć. Katodę umyć w stęż. HN03.
Uwaga. Wydzielanie bizmutu bezpośrednio na elektrodzie platynowej uszkadza elektrodę (powstają stopy Pt i Bi), dlatego w drugiej części oznaczenia należy bacznie uważać, aby górny pasek powierzchni katody pokryty miedzią był widoczny ponad roztworem.
ĆWICZENIE 7. Oznaczanie miedzi i ołowiu techniką elektrolizy z kontrolowanym potenqałem katody
Zasada oznaczenia. Analogiczna jak w ćwiczeniu 6, potencjał wydzielania ołowiu względem NEK = —0,60 V.
Aparatura. Jak w ćwiczeniu 6.
Wykonanie oznaczenia. Przygotowanie próbki i oznaczenie miedzi jak w ćwiczeniu 6.
Oznaczenie ołowiu. Pokrytą miedzią katodę zamontować ponownie tak, aby około 1 cm górnej części elektrody pokrytej miedzią pozostało nie zanurzone w roztworze. Zmieniać potencjał elektrody na —0,60 V względem NEK i elektrolizować 45 min, następnie opuścić katodę 0,5 cm i elektrolizować jeszcze przez 15 min. Wyjąć elektrody, opłukać wodą destylowaną. Katodę opłukać acetonem, wysuszyć i zważyć, a następnie umyć stęż. HN03.
Uwaga. Wydzielenie ołowiu bezpośrednio na platynie wpływa podobnie jak wydzielanie bizmutu (patrz uwaga w ćwiczeniu 6).
ĆWICZENIE 8. Oznaczanie tiosiarczanu techniką kulometrii am-perostatycznej
Zasada oznaczenia. Podstawą oznaczenia jest reakcja tiosiarczanu z jodem
2Na2S20j 112 | Na2S4Oe + 2NaI
Ponieważ na katodzie wydziela się wodór należy umieścić w rurce z przegrodą porowatą. Nadmiar jodu wykrywa się za pomocą skrobi
Aparatura. Zasilacz amperostatyczny, stoper, elekt wa — siatka,- elektroda platynowa w rurce z \