I_ *
w
Polarografia, woltamperometria i amperometria — metody polegające na elektrolizie warstwy dyfuzyjnej i pomiarach natężenia prądu
Polarografia, woltamperometria i amperometria należą do metod pp legających na elektrolizie warstwy dyfuzyjnej (patrz p. 1.1.5, tabL 1.3).
W polarografii i woltamperometrii b^a^i^ależności natężenia prądu elektrycznego odjlQp^w^dzQne^aapie6iarlub^p5to<T^,filglfłrfwły Zgodnie z zaleceniem IUPAC [1.10] termin polarografia należy stoso-1 wac, jeżeli badania te są prowadzonej aUŁ->ynd
kłych, których powierzchnia odnawia się w sposób okresowy lub ciągły.
Najbardziej'Tbźpowszechnioną w polarografu elektRKU^wskąź; nikową jest klasyczna kapiąca elektroda rtęriotfaTme mogą być również stosowane kapiące elektrody z innych metali lub ciekłych przewodników. Istnieją różne warianty tych elektrod, np. kapiące i porowate dyski, przez które kropelki ciekłego przewodnika przenika-1 ją do badanego roztworu, a także elektrody strumieniowe z metalu lub ] innego ciekłego przewodnika. "Y. ' 3
Termin woltamperometria jest zalecany do określania badania] zależności natężenia prądu od doprowadzonego napięcia lub poteno-l jału elektrody, z uży.ciemjacionamych elektrod wskaźnikowych. Doi elektrod stacjonarnych zalicza się elektrody stałe, niezależnie z jakiego! materiału są wykonane, ciekłe metaliczne elektrody o dużej powierza chni, stacjonarną kroplową elektrodę rtęciową, której powierzchnia afl i nie odnawia (np. wisząca kropla — patrz p. 5.7.2).