P1050714

Sl POLAROGRAFIA 307

»«j BD). Jeżeli potencjał jest większy niż w punkcie D, to zaczyna zachodzić reakcja elektrodowa innego składnika niż oznaczany, np. wydzielanie wodoru.

Wysokość fali h jest równa natężeniu granicznego prądu dyfuzyjnego l_aj substancji oznaczanej i jest proporcjonalna do stężenia tej substancji. Potencjał, przy którym natężenie prądu osiąga wartość równą połowie wartości granicznego prądu dyfuzyjnego, nazywa się potencjałem półfali i oznacza E_v2 (rys. 5.2).

' Należy podkreślić, że graniczny prąd dyfuzyjny jest w literaturze polskiej często określany jako prąd dyfuzyjny lub prąd graniczny (symbol /*). Zgodnie jednak z ostatnimi zaleceniami IUPAC [5.3] powinno się stosować określenie graniczny prąd dyfuzyjny i symbol ly. Natomiast dla prądu granicznego należy stosować symbol /,. Prąd graniczny może mieć różny charakter: adsorpcyjny, katalityczny, kinetyczny, dyfuzyjny, migracyjny i in., pojęcie to odnosi się do prądu faradajowskiego.

Profesor Galus w swojej monografii [5.4] podkreśla, że termin graniczny prąd dyfuzyjny nie jest ścisły, ponieważ oprócz dyfuzji w powstaniu prądu odgrywa wyraźną rolę także konwekcja (wskutek zwiększenia powierzchni kropli rtęci), i dlatego proponuje stosowanie terminu prąd graniczny. Nazwa „dyfuzyjny” podkreśla jednak główny charakter tego prądu.

W tym podręczniku zgodnie z zaleceniami IUPAC dla prądu dyfuzyjnego zastosowano symbol ogólny /_d. Dla granicznego prądu dyfuzyjnego symbol I_{d l}, a dla chwilowego /_d>, (prąd dyfuzyjny chwilowy jest to prąd przepływający w czasie t od momentu oderwania poprzedniej kropli). Symbolem ogólnym prądu chwilowego jest /. [5-3].

11.4. Charakterystyka pomiaru polarograficznego

Zasadnicza różnica między elektrograwimetrią a metodą polarograficzną polega na tym, że w polarografu bada się zmiany natężenia prądu płynącego przez roztwór w czasie elektrolizy, a w elekt rogra-wimetrii określa się całkowitą masę substancji wydzielonych na elektrodach.

To porównanie wskazuje na dużą zaletę polarografii, jaką jest szybkość oznaczania. W metodzie elektrograwimetrycznej wadą jest