•I. POLAROGRAFIA Hi
rśiosunejć je^t najczęściej bliski jedności, tak więc potencjał-półfali jest bardzo .bliski potencjałowi normałneifiu danego układu, a właściwie jego potencjałowi formalnemu. Potencjał normalny (standardowy) jest to wartość potencjahTelelcirody przy aktywnościach utleniacza a<,x i reduktora ared równych jedności. Dla każdej reakcji redoks istnieje jedna wartość potencjału normalnego odniesiona do potencjału elektrody porównawczej, jaką jest normalna elektroda wodorowa, której potencjał przyjęto umownie za równy zeru. Potencjał normalny odnosi się do roztworu zawierającego wyłącznie badany układ redoks. Jest to wielkość termodynamiczna nie charakteryzująca układu znajdującego się w danym roztworze. Potencjał formalny jest to potencjał w przypadku równych stężeń postaci utlenionej i zredukowanej. Potencjał formalny £f jest wielkością warunkową, zależną od wszystkich czynników wpływających na wartość współczynników aktywności obu postaci depolaryzatora, jak: moc jonowa, solwatacja, asocjacja jonówjub^Jcompleksowanie, równowaga kwasowo-zasadowa i in. [5.7jl Potencjał formalny jest to więc rzeczywisty potencjał redoks wdanych warunkach roztworu (pH, czynniki kompleksujące). Metoda polarograficzna jest wygodną-metodą umożliwiająeą^wyalaczanie petęncjałówjennalnych.
- ifeynąnie (S 16) jest równaniem Jałi—polarograficznej, ponieważ wiąże pot6ńęjaKdę^rody^i^płOwej~'Z~-waitościami natężenia prądu '^^łarogcaficanej .Nu, .___
(5.16)
p - 0,059,
EtBt — £ 1/2----lg 7-f
Na podstawie tego równania można wnioskować, że w przypadku
reakcji odwracalnej obrazem zależności £ od lg -—powinna być
łi,i~łt
Unia prosta, której nachylenie określa współczynnik 0,059/u. Prosta pizecina oś x przy potencjale półfali. Na podstawie przebiegu prostej można określić Jiczbę elektronów biorących udział w reakcji oraz dokładnie wyznaczyć £1/2. Otrzymanie prostoliniowego wykresu logarytmicznego przyjmuje się jako kryterium odwracalnośd reakcji. W przypadku reakcji nieodwracalnych wykres logarytmiczny albo nie jen. linią prostą, albo nachylenie jest większe niż przewidywane na podstawie równania.