P1050737

5J. POLAROGRAFIA 329

zwykłej krzywej polarograficznej nie występują zmiany natężenia prądu, a więc w części krzywej przed pojawieniem się fali oraz po ustaleniu się prądu dyfuzyjnego, wówczas pochodna ma wartość 0 (rys. 5.13).

5J. POLAROGRAFIA 329

Ryl 5.13. Krzywa polarograficzna — 1 i jej pochodna — 2

Podstawowa zależność mówi, że /_d = kc, tzn. natężenie prądu dyfuzyjnego jest proporcjonalne do stężenia.

Można wykazać, że

(5.21)

gdzie nowa stała Jc' ma inną wartość niż w równaniu określającym J_d.

Z ostatniego wyrażenia wynika, że jeżeli potencjał zmienia się liniowo w czasie, to wartość pochodnej dl/dE odpowiadająca potencjałowi półfali jest wprost proporcjonalna do stężenia depolaryzatora. Pochodna krzywa polarograficzna charakteryzuje więc depolaryzator ‘zarówno jakościowo (położenie maksimum pochodnej na osi potencjałów), jak i ilościowo (wysokość maksimum).

5.1.12. Zakłócenia fal polarograficznych

^Maksima polarograficzne

|v

Teoretyczny przebieg fali polarograficznej może być zakłócony wówczas, gdy wzrost potencjału elektrody nie powoduje ustalenia się prądu granicznego, tylko natężenie wzrasta w dalszym ciągu, a przy pewnym potencjale następuje jego spadek. Jest to tzw. maksimum polarograficz-