P1050741

jj POLAROGRAFIA STAŁO PRĄDOWA iii

Napięcie prądu stałego A_k doprowadzane do elektrod jest regulowane położeniem styku 5 na oporze R i mierzone na woltomierzu V włączonym równolegle z naczynkiem polarograficznym N. Włączony szeregowo z naczynkiem mikroamperomierz A służy do pomiaru natężenia prądu dyfuzyjnego.

Szybciej i wygodniej można otrzymać polarogramy stosując aparaty zwane polarografami.

522. Graficzne wyznaczanie wysokości fali i potencjału

półfali

W analizie polarograficznej, zamiast wyznaczać wartość natężenia prądu dyfuzyjnego, stosuje się wyznaczenie wysokości fali polarograficznej. którą mierzy się bezpośrednio z polarogramu w mm. Można tak postępować, ponieważ zarejestrowane natężenie prądu w pA jest wprost proporcjonalne do wysokości fali polarograficznej w mm. Najczęściej spotyka się trzy typy fal polarograficznych [2.4].

1.    Odcinki odpowiadające granicznemu prądowi dyfuzyjnemu i prądowi szczątkowemu są równolegle do osi napięć (rys. 5.17a). Wysokość fali mierzy się jako odległość między jakimkolwiek punktem na odcinku prądu granicznego i na przedłużeniu odcinka prądu szczątkowego.

2.    Odcinki odpowiadające prądowi dyfuzyjnemu i szczątkowemu M do siebie równolegle, lecz nie równolegle do osi napięć. Sposób wyznaczania wysokości fali i potencjału półfali przedstawiono na tyt 5.17b.

kyi 117. Wyznaczanie wysokości fali polarograficznej, gdy odcinki prądu granicznego i Wątkowego są prostoliniowe