P1050745

I ' JJ POLAROGRAFIA STAŁOPRĄDOWA    337

Ilość dodanej substancji wzorcowej oblicza się mnożąc na przykład ilość dodanych mi V przez stężenie c (mg/ml).

Metoda dodatków z zastosowaniem ekstrapolacji

Jest to odmiana metody dodawania wzorca, polegająca na co najmniej dwukrotnym dodaniu roztworu substancji wzorcowej. Rejestruje się krzywą polarograficzną badanej próbki, następnie do roztworu dodaje się znaną objętość roztworu wzorcowego i rejestruje ponownie falę polarograficzną. Po następnym dodaniu takiej samej objętości roztworu wzorcowego rejestruje się falę polarograficzną. Mierzy się wysokości fal h_Q, /i,. h₂ i nanosi na wykres w funkcji ilości dodanego wzorca m,, m₂, przy czym m, = V_wc_w, m₂ = 2m₁, c„ — stężenie roztworu wzorcowego.

fOjf-t- ntf

Rys. 5.20

Wyznaczanie stężenia m, metodą dodawania wzorca z zastosowaniem ekstrapolacji

Punkt przecięcia otrzymanej prostej z osią odciętych układu współrzędnych wyznacza ilość substancji w badanej próbce (rys. 5.20). Pomiar powinien być tak przeprowadzony, aby objętość końcowa iztworu była taka sama (rozcieńczenie do tej samej objętości) lub