P1050749

■PWYIOPOIAROGRAIIA

, Heyrovsky opracował i stosował metodę oscylopolarograficzną polegającą na rejestrowaniu krzywych w układzie potencjał-czas.

W tej metodzie naczynko elektrolityczne łączy się szeregowo z dużym oporem (rzędu 10^s fl) i na układ nakłada się sinusoidalnie napięcie 120—220 V o częstotliwości 50 Hz. Ponadto badana elektroda jest polaryzowana do odpowiedniego potencjału stałym napięciem do* powadzonym do elektrod [5.4]. Ponieważ opór naczynka jest mały ■ porównaniu z oporem wprowadzonym do obwodu, a zmiany potencjału elektrody są małe w porównaniu ze zmianami ogólnego upięcia prąd jest w zasadzie określany przez zewnętrzne napięcie i stały opór. Heyrovsky opracował również mne metody oscylopolaro-graficzne, polegające na rejestrowaniu zależności pochodnej potencjału (dE/dt) w funkcji czasu lub w funkcji potencjału. f Ze względu na bardzo krótki czas rejestracji krzywych polaro-graficznych nie mogą być stosowane w oscylopolarografii zwykłe ■mopisy używane w polarografii stałop^dowej. Heynmky i Forejt zastąpili w układzie polarograficznym galwanometr oscylografem Katodowym, za pomocą którego przeprowadza się w oscylopolarografii rejestrację przebiegu krzywych. Oscylografy katodowe pozwala*, ją bez trudu mierzyć bardzo szybkie zmiany napięcia w czasie rzędu Mikrosekund. Dzięki temu w oscylopolarografii otrzymuje się obraz, który po sfotografowaniu podlega interpretacji.

Ze względu na podstawowe znaczenie oscylografu jest on wymieniany w definicjach oscylopolarografii np. „oscylopolarografia jest i pochodną klasycznej polarografii, w której stosuje się kroplową elektrodę rtęciową w połączeniu z oscylografem katodowym” [2.4], lub „w metodach oscylopolarograficznych, opartych także na elektrolizie, na ekranie oscylografu obserwuje się zmiany różnych parametrów związanych z przebiegającą reakcją elektrodową zazwyczaj w zależności od czasu trwania elektrolizy lub od potencjału elektrody” i [5.6]. Inna definicja określa oscylopolarografię jako „zespół metod

d£

Łetektrochemicznych, w których zależność I—E,—— E lub E -1, gdzie:

dt

E r- potencjał elektrody, I — prąd elektrolizy, t — czas elektrolizy, ilbcerwuje się na ekranie oscylografu” [5.10]. W definicji tej nie zo-|?tała wymieniona zależność dE/dt * f(t). W aktualnych materiałach UJ PAC zakres oscylopolarografii jest ograniczony do badania zależ-i-dE/dt s f(E) (patrz p. 5.3.3).