i. POLAROGRAFIA. WOLTAMPEROMETRIA I AMPEROMETRIA 342
W tym podręczniku jest omówiony zespół metod obejmujący zależności: / = f(£), E = f(t), = f(Ó ' ^ = obserwowane na
ekranie oscylografu katodowego.
5.3.2. Aparatura Oscylograf katodowy
Ze względu na zasadnicze znaczenie oscylografu katodowego (oscyloskopu) w oscylopolarografii jest on omówiony w pierwszej kolejności. Zasadniczym elementem oscylografu jest lampa oscyloskopowa, której przekrój podłużny przedstawiono na rys. 5.21. Rozżarzona katoda K, ogrzewana przez spiralę grzejną G emituje w szklanej lampie próżniowej elektrony, które przechodzą przez otwór cylindrycznej elektrody W do przestrzeni anodowej, w której pole elektryczne wytworzone
Rys. 5.21. Schemat lampy oscyloskopowej
jest przez anodę pomocniczą At i anodę właściwą A2. Rolę anody właściwej i pomocniczej spełniają dwa współosiowe cylindry skupiająr ce wiązkę elektronów, w rezultacie czego na fluoryzującym ekranie powstaje mała i ostra plamka świetlna. Elektroda (zw. cylindrem Wehnelta), która ma względem katody potencjał ujemny, powoduje, że prąd elektronowy w obwodzie katoda-anoda daleki jest od nasyceni|| Pomiędzy katodą i elektrodą W pozostaje cały czas chmura elekt nowa. Zmieniając potencjał elektrody W zmienia się liczbę elektrono dobiegających w jednostce czasu do ekranu lampy i reguluje w
sposób jasność plamki na ekranie. _
Wiązka elektronów może być odchylona od swego pierwotgj kierunku, jeżeli znajdzie się ponownie w polu elektryczny