P1050771

P1050771



iff L„. . „ , M Karwtrwtkl. I l)r»hrr|,ir (r<i»)

' C. li !! *Jrir,r.n"t* fOwl4t*nki I h minki y w (winił lnnhinyiuklm "•Ir. tło Ar. S*.<4<ybt |łrv»vini»!% XIII. Pm/Aw Wtfk. 121 I«I

Tomasz Bochnak, Grzegorz Kieferling (f)

' KNA(,I ()WA “YKA ' )OBY IA z SANU W RADYMNIE

W 1826 roku, w okolicach Radymna, oh. pow. jarosławski, dokonano niezwykle efektownego od krycia (ryc. I). Rybacy szukający drewna w Sanie wydobyli na powierzchnię wykonaną ze srebra głowę byka o rogach zakończonych gałkami. Zabytek po raz pierwszy opublikowany został po blisko 80

Chrlstcnsen 1948). Istotnie, na terenie Skandynawii spotykane s.) okucia rogów w kształc ie bydlęcych główek, niekiedy / rogami zakończonymi kulkami oraz inne, podobnie zdobione drobne przedmio ty (ryc. 3; ryc. 8:3) (Tischlcr 1950\ Uachmann 1991, 857, 858; Abb. 59). Z terenów Polski znamy zalcd

Ryc. 1. Znalezisko srebrnej głowy byka na tle wybranych elementów kulturowych w górnym dorzeczu Sanu. I - Radymno; 2 - monety typu Hu$i-VovTC$ti; 3 - monety typu Virteju-Bucure->ti; 4 - strefa osadnictwa i oddziaływań celtyckich w fazie LT C.

Abb. I. Der Pund des silberncn Sticrkopfes an-hand von ausgcwahltcn Kulturelemcnten im oberen Stromgebiet des Sans. I - Radymno; 2 Munzcn Typ Hu$i-Vovre$ti; 3 Mfinzcn łyp Virtcju-Bucure$ti; 4 - keltischc Ansiedlungs und Auswirkungs/.onc in der Phase LT O.



ach przez K. Hadaczka (Hadaczek 1909, 18. ryc. jednakż.e autor ten nie podał wymiarów gl,,u) latach następnych znalezisko to było kilkakrotnie miankowane (Mniszko 1936, 129; tab . złowski 1939, 81; tabl. XVII/I3). W. Anton,ew.cz, .ry w 1954 r. republikował to znalezisko, zalo/yl, rysunek w pracy K. Hadaczka przedstaw,a zal>y ; w naturalnej wielkoki i wysunął tezy '/• mogła stanowić okucie rogu do picia. Jako wŁal en z PriUrup(P-g ^ licwicz 1954.264 266, ryc. 2 r.«

wie kilka okazów tego typu1: dwa pochodzą z Moj szewka, pow. gryficki. jedno z Rusinowa, pow. sła wieński, a dwa kolejne z. Osieka, pow. jarociński, ob. 15 (Andrzejowski 1991,37,87,92; Pawlak 2009. 208,210, 211; ryc. 4:1, 2). Zarówno Voss, Orsnes Christensen, Tischlcr, jak , Antoniewicz wskazy wali, że geneza motywu kulek na rogach wiąże się

uwag. na fragmentaryczny etan uchowania nicktń ilrylkow nic ma pewno*". "V wwvcltnc wym.cnH.nc były zwieńczone rogami ukończonym, kulkami


Wyszukiwarka