P1050790
Ml bjrii nj maplr tupti^rifu/nci FKż
» akaJi I iSAU) / 1907 ruluj pnłbtrj koryta Suw w IjU^h 1862 -1863 (« awwjorj ru ryt 8), b mfwkznny przebieg iu
M/oud/łr priwdopodrjłifU loka 1 MM. fa /Ali poceęuzmr p>jnuubw odlrduk i pr;/inU
Uitilur
Kyi 8 Mady krycu trri*r Aufruthmt m
Cdi VII z lal
Legenda por ryc 7. (trj[
Abb 8 JUdymr*. Km* Um hwdn dc* aribrrrtrn 'titeri, landkartr Mtiiw AufnuAmt (Scet 7 u rut 8. wetfl Gol VI botfimmm auch «i> Jrrui Lrgendr vgl Abb 7 Dm or Mlflajfc 1.28-8(10 befindrr.
ponadto zzobic użytek ze szczegółowych wspok/r mych map topograficznych, dzięki którym analiza czytelnych wuą/ uury< ih siadów Sanu w dolinie za-lewwcj w zestawieniu /. kartogramamt histor v / nymi - pozwoli, jak s^dzę, odtworzyć linię główne go nurtu rzeki około roku 1826
Wszystkie trzy wielkoskaiowc mapy auitriac kie z końca XVIII i samego początku XIX w . uzy
mnu. Kreu Urotiia [>«-r Wnuch dir Ugr il jlwrnrn Sltrfiupln iuf der topograpbischc * Mafiuab I 2S OUU mm drm Jahrr 1987 tu b
der VttUuf dr* Su klimbrttr* in drn |ihn *** der landka/lr voo der Abb 8). b der 0 rrlauf dr* Wn Fluktbettr*. < - dir wahruheu dr* fiindr*. d • Autfinupunkir von fcolfe M*drrc h/iauterunwro vgj Abb. 7.
Ur do analizy w ramach niniejszego opracował fmapa Miega z Ul 1779-1782 - por. ryc. 7, Rc tion uber dic Rrcognouurung des San fiu u... Z to 1787. AUgemeinr Obcrucht da San-flustes... Ne mana Gepperta /. roku 1810 - por ryc. 10). <Ł
podobny, a w praktyce niemal identyczny ł|bfł/ biegu Sanu pod Radymnem Od wschodu i Lj t*P> wchodu rzeka w.elk.m rak/#łem p,niatu)M wysoki typH irraty nad/alrwowt,. na którym fQK |oluw*4l<i '*? miasteczko Wjni/jf| ubicia Rady |m !<*•' lewobrzeżnego dopływu, poszerzała tu-W irodku du/ą łachę, a rustępn* na £m*d prawie 5<*) m zmierzała niemal prouo ku &<ołnoo Tu wykonywała wyraźny zwrot ku północnemu ,a chodowi, aby po pokonaniu Widu# 250 m napotkać przeprawę promową Kc/posrednio przy prawym brzegu Sanu. na zewnętrznym łuku wspomnunegn w poprzednim zdaniu zakrętu, znajdowały tię za budowania pojcdynczegopHpodar.twa (ryc 10).
■*» r t-jĄ -aj »s.: JA/JM1 HU / IAUTHU
^ w etą* jeszcze podobnym tziak« tok wtedy, gdy wytowjooo z ruq srebrną głowę
'’■* mapach /. pobory XIX w. * mapa katastralna Radymna z roku ii-ay por. ryt 11. tń*ęcx Jran (tuk/mvk.»ea z iai 1862 1M3 - por ryc 8i gjow »y nurt Sanu pomze) Radymna wyglądał maczei n« - początkach lego *tuk«a. Sa ujęciach z połowy XJX w dauę zresztą dostrzec mc ty&o akiuałny wtencza* bieg Sanu. lecz czytelne są rowtnez f w postaci układu pół i łęgów nadbrzeżnych) tbdy opi sanegp powyżej stanu wcteimcyszegs. iprzrd kdku dziesięcioleci. W miejscu gdzie kończyła ssę nad brzezna zabudowa osady, rzeka - a m»łAi to na-
Ryc. 10. Radymno, pow larosław Rej głowy byka na maptr rękopiśmiennej 11810 roku (Atlgcmaru Ubtntcht da St *P'ung hi rur Mundung), U* A. Unrv.tr mapy w tkali I 29 800 rna»<hiH *K w ** Abb 10 Radymno, Krew larosław l>« wbfdtlichcn landkaru wn Seum*n43 1 RIO (Allgrmstnt (Jbenuht da Sun Hut bu rur Mundung), sul dem der ulhrrr wu/de. Foto von A. Janeczek, tbr ongu grn im MaBstab I 28 800 befmden uc Wkn
krycu srebrne) oanaGepperta itej mm Asm L r
Kr*
lak już wspomniałem, mc dysponuję ztodU mi kartograficznymi do odtworzenia pr/chicgu łożyska Sanu w pobliżu Radymna bezpośrednio w 1826 r Wiadomo o jego przeło/eniuw drugiej dekadzie XIX w. (por. niżej), nie mamy jedna r nych danych co do ewentualnych zmian w tac 1826-1849. Wobec braku lep«y<h przesłanek u kładarn więc, mając lwudomoiC P€wne^i^t\ wiążącego się z tą hipotezą, ze w 1849 r. Po
i
Wyszukiwarka