P1050803

P1050803




■myiwunim w bfach 1965 do 1966 oraz w U Uda 1969 do 1974. Pd caerołetniej przrrwirbada Mlkontynuowane' od roku 1978do 1980. poczym >race wznowiono w roku 1985. a nastąpnse w la-»di I99J do J996 Po roku 2000 stanownko b*da pbjdo fedymc wprcypaftach z-*. • /•-    : /

W Ilu lii pr//v '    ■ f>ł. j//> ijn/

/ak dotąd. nie ukazała uę monografia mady •rymkj potzc/egołnych łooiwm badawczych |ifałikr/w*nc t .r, •w wydawanych przez Muzeum «p Krakowskich ze./.**. r.. - poi u.: /.rot*. r.

sprawozdań prezentujących jedynie niewielki wybór materiałów Z publikacji tych można wywmo-łkzwrac. iz w przypadku stanowiska XI w Wiełicz-ce mamy do czynienia z madą. kto/ej materiały mogą rmec istorne /luc/enir dla wyjaśnienia ifiu ac/i osadniczej panującej na prawym brzegu Wisły w rejonie Krakowa

Nie bez znaczenia dla rozwijającego Mą na tym obszarze osadnictwa kultury puchowskiej pozo*ta-wał fakl istnienia tu źródeł sotonotnych. eksploatowanych juz od epoki neolitu. Dyskusyjna pozosta-

-


HA

n<łir»fliu»* kwrł,u cbrorw^/jp, zloUJt/i>ww*ydi 1. ,tjn‘>*'ł^u ** ur/ąd/eń solankowych (por, \uriowiejiki I9HI. 372; Pieta ZW,

^ j*k wytoMb analiza rozplanowania pr/e^ir/m obiekty póżnolatemkie i / okrętu wczesno ^xn^icp> na analizowanym stanowisku kon centrowały się między obecną ul. Narutowicza a liia'Zl‘>rrrn oo. Reformatów. Były to róźnrgo u>-dW!u amy zasobowe i gospodarcze, dołki potłupo ^ paleniska oraz skupisko turów ca grafitu. Praw-jopodobme mieszkalna c/ęić mady zlokalizowana ^a w części zachodnie} stanowiska. gdzie odkryto gtnekty osadowe grupy tynieckiej, kultury puchów-iiJq. obiekty /wiązane /. młodszym i pó/nym okre wpływów rzymskich, a także obiekty młodt/e. wczesno i późnośredniowieczne oraz nowożytne, gównie/ na południowym stoku doliny Srawy od kryto szereg obiektów osadowych. w tym pół/,e. munkę. związanych z kultura pucho* ską

7. całej osady, pomimo dużej ilości po/> danego materiału zabytkowego, pochodzi zastanawiające niewielka ilość zarejestrowanych obiektów. a zde oderwana większość fragmentów ceramiki to t/w. materiał luźny, pochodzący z warstwy, która żale gała na całej powierzchni stanowiska.

Przykładem obiektu zagłębionego, prawdopo dobnie o charakterze mieszkalny m, zawierającego znaczną ilość fragmentów naczyn datowanych na wczesny okres rzymski, jest t/w jama 1. odkry -ta i przebadana w 1979 roku (Reguła J9S0. 13-21). Obiekt len to pozostałość po płslko zagłębionym budynku o dłuższej osi usytuowanej wzdłuz linii N -S fryc 2). /lokalizowany /ostał pr*d gruba war stwą nasyptskową. na głębokości 110 cm. lego wy* mury wynosiły ok. 390 x 400 cm. a prawie płaskie dno wystąpiło na głębokości 160 cm od powierzch ni gruntu. W partu przydennej zauważono szesć dadów jam posłupowych, związanych z komiruk <ję budynku, których średnice wahały się od 30 do >4 cm. Na inwentarz obiektu składały się liczne OłSci zwierzęce, polepa oraz znaczna ilość materia !u ceramicznego, łącznie 1406 fragmentów rożnych naczyn.


n*rj i grubej granulacji. sporadycznac fragmenty *"'***- Powierzchnie tych naczyń m dobo w>gła d///ne iub me wykazują tadnsch .lądów dodwdo Wy ci, /-'/j/m w>jf!^(i/a|*cych Nieco ponad 40%

•'* naczynia o analogicznym lub ddkrooym ddad/ir masy ceramicznej, ale o znacznie lepso dupraco wanych powierzchniach W całym, zbiorze znikoma jest natomiast dotc naczyn ponad węrych cod»f charakterystyczne dla technologu kabury przewóz Łkicj. Chodzi ta mianowicie o naczynia średnio-1 cienkościenne o czarnych, gładkich często Mym-częcycb powierzchniach, które t-or/ą niespełna 2% zbioru naczyń z obiektu 1/79

Pod względem technologicznym az 37% caiosc. d*oro eerarmc/ncgo z obiektu 1/79 stanowią «»ręcznie lepu mych grubo- i średmoscicnny w c/yń wykonanych / gliny zawierającej Mieszki whud/ającej. którą Oz*""** drobne ka hienie, rzadziej tłuczeń kamienny, szamot o sr


Najhczmcyazą grupę form s konanych w pierw izej z opijanych techne t/y.i. typowe dla * ^itry puchowskiej. stanowię grubotornne naczynia garnkowatr. w tym nacryma zasobowe Są to eg-zemplarze szerokoeftwuome o brzegach mocno pogrubionych. których średnice wylewów wy nogą od 30-35 do 45 ens (ryc 3: 1 -4). Do tnmch ferm noszących cechy wyznaczników i ułturc/wo-cbzo* nologicznych należą garnki beczułkowzle z brzegiem silnie nachylonym do wewnątrz. EgzempŁa rze pochodzące z omawianego obaeklu w zdobione odciskami palcowymi zlokałizowaaymi tuz pod wylewem (ryc 4; 1) lob pionową falistą limą rytą (ryc 5:7). Dta kuhury puchowskiej typowe są również garnki jajowate. Naczynia tego Typa pochodzą ce z osady w Wieliczce zdobione są charakieryffycz nymi odciskami i nacięciami na krawędzi wyleworaz liniami rytymi zlokalizowanymi w g irno partu naczynia <!ryc 5c 1.3; ryc 6:2) Formami o dość szerokich ramach chrom ćogiczmch są ■rruępusące w omawianym zespole misy z brzegiem ostro nachylonym do wewnątrz (ryc 4: 2; ryc fc* ryc dc 4.6). W większości przypadków są to facim szero-kootworowc. pozbawione ornament, łu. Do grupnaczyn mnowatych ra lic zono rowad formę o sil mc rozchylonych na zewnątrz ściankach (ryc 5:9) o średnicy wylewu ok 20 cm. którą byc może należy wiązać z tzw. czaszami szeroko nazpowszcch mony mi w dackim kręgu kulturowym. Pojawiają się one w fazie klasycznej tego ugrupowania, którą datuje się na I w. p.ne. 11 w ne (Oij«i 1969. 153.156).

Zastanawiająca jest natomiast nieznaczna dosc ctenkosciennei ceramiki o gładkich czernionych powierzchniach, związanej z kulturą przeworską (ryc k 5). Tak niewidki udział omawianej ceramiki


Wyszukiwarka