393
S.7. W0ŁTAMPCT0METR1A
1 polarografią klasyczną oraz na znaczenie czasu elektrolizy zatężają-cej, jak i doboru potencjału wydzielania podczas oznaczania kationów stanowiących zanieczyszczenie chlorku potasu. Krzywa 1 przedstawia polarogram przy zastosowaniu czułości 1/2 bez kompensacji, krzywa
2 — polarogram przy czułości maksymalnej z kompensacją, krzywa j jest krzywą utleniania amalgamatów po 2-minutowej elektrolizie przy potencjale -1,4 V, krzywa 4 — po 15-minutowej elektrolizie przy potencjale -1,0 V. Z rysunku widać, że polarografia klasyczna w optymalnych warunkach wykazuje jedynie małą falę cynku. Krzywa J anodowego rozpuszczania wykazuje wyraźne minimum, odpowiadające prądowi rozpuszczania cynku, i pojawienie się małych prądów rozpuszczania Cd, Pb, Cu. W celu otrzymania wyraźnych minimów dla tych metali należało przeprowadzić ich zagęszczenie przez dłuższą elektrolizę (15 min zamiast 2 min). Na krzywej 4 występują wyraźne prądy utleniania dla tych kationów. Fali cynku brak, ponieważ elektrolizę celowo prowadzono przy napięciu niewystarczającym do jego wydzielenia, aby umknąć jego przeszkadzającego wpływu.
Krzywe woltamperometryczne podaje się najczęściej tylko w układzie jednej osi potencjałów, określając wartość natężenia prądu odpowiednim odcinkiem (rys. 5.58).
Na rysunku 5.58 przedstawiona jest krzywa woltamperometrycz-na 0,1 mol/1 roztworu Na2C03 zanieczyszczonego jonami cynku, kadmu, ołowiu, talu(I), bizmutu i miedzi(II) [5.22].