System korzeniowy. Bardzo płytki i rozległy.
Wymagania: zbliżone do A arguta. Gatunek potrzebuje możliwie stałej wilgotności podłoża - wrażliwy na suszę. Stanowisko słoneczne lub półcieni-ste, osłonięte od wiatru. W cieniu słabsze wybarwienie liści. Odporny na mróz do -40°C, ale podobnie wrażliwy na późnowiosenne przymrozki. STREFA 4
Walory dekoracyjne i zastosowanie: wyjątkowo atrakcyjne zabarwienie liści latem oraz smaczne, choć nietrwałe owoce. Do nasadzeń w ogrodach, ewentualnie parkach. Doskonałe do obsadzania kratek, płotów. Cenne, amatorskie pnącze owocowe, szczególnie w chłodnych rejonach. Sadząc, należy pamiętać o dwupienności. Młode rośliny bywają niszczone przez koty.
Liczy około 25 gatunków. Najczęściej drzewa, rzadziej krzewy. Pąki grube - zależnie od gatunku ciemnobrązowe i lepkie lub brązowe i suche. Liście sezonowe, na-krzyżległe, dtoniastozłożone, brzegiem pitkowane. Rośliny poligamiczne, kwiaty w sterczących wiechach. Owocem jest duża torebka, kulista lub gruszkowata, gtadka lub kolczasta, która dojrzewając, pęka. Nasiona duże, brązowe z jasną plamką (hilum).
Rozmnażanie: przez wysiew nasion (zdolność kiełkowania zachowują jedynie rok), szczepienie niektórych gatunków (Ae. f!ava) i wszystkich odmian.
Występowanie: mieszaniec Ae. hippocastanum L. i Ae. pavia L.
Wzrost. Drzewo do 20 m wysokości. Korona gęsta, zaokrąglona. Wzrost wolniejszy niż Ae. hippocastanum.
Pąki. Brązowe, nieznacznie lepkie.
Liście. Złożone z 5 listków (najszerszych prawie w połowie długości), dość grube, pomarszczone i często błyszczące. Jesienią żółtobrązowe.
Kwiaty. Ciemnoróżowe lub czerwone rozwijają się nieco później niż u kasztanowca pospolitego; w wiechach do 20 cm długości - w 2 pot. V.
Owoce. Brązowawe, średnicy 3-4 cm, gładkie ze szczątkowymi kolcami; owocuje słabo.
System korzeniowy. Typu sercowatego, głęboki, mocno rozgałęziony. Dużo drobnych korzeni. Dobrze znoszą przesadzanie.
Wymagania: gleby żyzne, dostatecznie wilgotne i przepuszczalne. Toleruje wapń w glebie. Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Znosi okresową suszę i zanieczyszczenia powietrza. Nie jest atakowany przez szrotówka kasztanowcowiaczka (Cameraria ohridella). STREFA 6A Walory dekoracyjne i zastosowanie: podstawowym walorem ozdobnym są kwiaty oraz jesienne przebarwienie. Odporniejszy na suszę od Ae. hippocastanum i lepiej od niego nadaje się do sadzenia przy drogach (mniej owoców). Dobre drzewo parkowe i do dużych ogrodów. Daje dużo cienia. Odmiany:
'Briotii' - drzewo do 15 m wysokości o szerokostożkowej, zwartej koronie Kwiaty większe, ciemnoczerwone. Wzrost wolniejszy. Odmiana bardzo de koracyjna, choć rzadko spotykana.
31