SAM53

7.    Wzrost RR skurczowego powyżej 230 mmHg i/łub rozkurczowego powyżej 120 mmHg.

8.    Spadek RR skurczowego powyżej 10 mmHg w stosunku do RR przy poprzednim obciążeniu.

9.    Groźne zab. rytmu scręąj- częśi&ldufóz'komorowy. wieloogniskowe pobudzenia przedwczesne komoro we lub co najmniej 3 pobudzenia jednoogniskowe gromadne, częstoskurcz nadkomorowy.

10.    Wystąpienie bloku p-k i/lub innej bradyarytmii lub bloku odnogi pęczka Hisa.

11.    Wystąpienie uniesienia odcinka ST powyżej Imm w odprowadzeniach bez patologicznego za tamka Q ( z wyjątkiem odprowadź. V, i aVR).

12.    Wystąpienie obniżenia odcinka ST poziomego lub skośnego w dół powyżej 2mm.

13.    Techniczne trudności w monitorowaniu zapisu EKG lub RR (ryc. 2).

Dokumentacja wyniku próby wysiłkowej

Powinna zawierać:

1.    Rodzaj protokołu wg. którego wykonywano próbę.

2.    Czas trwania wysiłku w min.

3.    Maksymalną osiągniętą częstotliwość rytmu serca oraz inf., jaki to stanowi odsetek arbitralnie ustalonej, przewidywanej maksymalnej częstotliwości rytmu serca.

4.    Maksymalne ciśnienie skurczowe i rozkurczowe.

5.    Maksymalne obciążenie w jednostkach MET lub watach.

6.    Maksymalne obniżenie odcinka ST - należy podać, w jakim odprowadzeniu i czasie oraz przy jakiej częstotliwości rytmu serca nastąpiło maksymalne obniżenie odcinka ST.

7.    Powód przerwania próby.

g. Zapis krzywej EKG — z okresu spoczynku, w trakcie maksymalnego wysiłku oraz podczas stwierdzanych zmian w zapisie EKG (arytmie, zmiany odcinka ST, zaburzenia przewodzenia).

9. Komentarz lekarza i wniosek końcowy - próba dodatnia, słabo dodatnia, ujemna, niediagnostyczna (ryc. 3-6).

Kliniczna interpretacja wyniku próby wysiłkowej Powinna zawierać:

1.    Ocenę wydolności wysiłkowej.

2.    Ocenę odpowiedzi klinicznej:

a.    interpretację reakcji hemodynamicznych,

b.    interpretację reakcji elektrokardiograficznych.

Ocena wydolności wysiłkowej Do wskaźników tej wydolności należą:

-    maksymalny czas trwania wysiłku, najwyższa osiągnięta wartość MET najwyższe osiągnięte obciążenie w watach,

-    maksymalna częstotliwość rytmu serca,

wartość podwójnego iloczynu, czyli iloczyn częstotliwości rytmu i ciśnienia skurczowego.

Wydolność fizyczna w jednostkach MET a klasyfikacja czynnościowa wg NYHA

MET	Zużycie tlenu fml/kg/minj	Klasyfikacja wg NYHA
>7	>24,5	i i norma
5-6	17,5-21,1	II
2-4	7.0-14,0	111
1	3,5	IV

Aró'

lwi

Równoważnik metaboliczny (MET) jest to jednostka zużycia tlenu przez osobę pozostającą w spoczynku w pozycji siedzącej: I MET - 3.5 ml/kg masy ciała/min. Wydolność wysiłkowa oraz frakcja wyrzutowa lewej komory są ważnymi wskaźnikami rokowniczymi, ale ich wzajemna zależność nie wykazuje wysokiej korelacji. Związek między wydolnością wysiłkową a funkcją lewej komory jest złożony, ponieważ wydolność ta zależy także od wieku, ogólnego wytrenowania. chorób współistniejących. W praktyce nieprawidłowa funkcja komór nie przesądza o upośledzeniu wydolności wysiłkowej. Wielu chorych z obniżoną frakcją wyrzutową w spoczynku może wykonać względnie normalne wysiłki. U pacjentów poniżej 65 r.ź. wynik 5 MET wiąże się ze złym

*f~Ok,    -    e.

57

¹ * - <*/