80 Zbiór zadań z mikroekonomii i
P F P I P F P F
9. Nadwyżkę konsumenta dla danej jednostki dobra określa różnica | pomiędzy użytecznością krańcową tego dobra a jego ceną rynkową.
10. Efekt substytucyjny dla dobra luksusowego jest zawsze dodatni, gdyż popyt na nie rośnie szybciej niż dochód.
11. Określenia „dobra niższego rzędu” i „dobra Giffena" to synonimy.
12. Gdy konsument osiąga maksymalne zadowolenie z konsumpcji określonej ilości danego dobra, to suma użyteczności krańcowych kolejnych jednostek tego dobra jest równa zeru.
13. Jeżeli w następstwie spadku ceny określonego dobra efekt dochodowy jest ujemny i większy od efektu substytucyjnego, to krzywa popytu na to dobro jest funkcją rosnącą.
14. W przypadku zmiany ceny dobra podstawowego efekt substytucyjny i dochodowy zawsze działają w tym samym kierunku.
15. Krzywe obojętności muszą być opadające, jeżeli łączna użytecz- I ność dóbr dla konsumenta jest tym większa, im większą ich ilością i| może on dysponować.
16. Jeżeli ceny wszystkich dóbr i usług nabywanych przez konsumenta spadną w takim samym stopniu, w jakim nastąpił wzrost jego dochodu, to punkt równowagi konsumenta się nie zmieni.
17. Pomimo spadku użyteczności krańcowej, użyteczność całkowita może nadal wzrastać.
18. W przypadku dóbr doskonale substytucyjnych wartość bezwzględna krańcowej stopy substytucji jest zawsze równa 1.
19. Prawo malejącej użyteczności krańcow ej, podobnie jak prawo malejących przychodów, nie działa w długim okresie.
20. Przebieg funkcji popytu na określone dobro lub usługę jest uzależniony od kształtowania się użyteczności krańcowej kolejnych jego jej jednostek.
Wskaż poprawne odpowiedzi, stawiając w odpowiednich kratkach znak ✓.
1. Jeżeli użyteczność całkowita, osiągana z konsumpcji pewnego dobra, wzrasta w tempie bardziej niż proporcjonalnym w stosunku do w zrostu konsumowanej jego ilości, to:
D a) użyteczność krańcowa jest dodatnia i malejąca,
LI b) mamy do czynienia z wyjątkiem od prawa popytu,
Q c) rozpatrywane dobro jest na pewno dobrem luksusowym.
ID d) użyteczność krańcowa jest dodatnia i rosnąca.
2. Który z niżej wymienionych warunków musi być spełniony, aby postępowanie konsumenta mogło być uznane za racjonalne?
□ a) w jego wyniku konsument zmaksymalizował sumę osiąganej uży
teczności,
□ b) w'jego wyniku konsument zmaksymalizował użyteczność krańcową.
D c)w ostatecznym rezultacie korzyści z niego płynące przewyższyły koszty z nim związane;
□ d) wszystkie powyższe odpowiedzi są błędne.
3. Postępowanie irracjonalne konsumenta, to takie postępow anie, które:
□ a) chociaż jest wewnętrznie spójne, nie daje konsumentowi maksymal
nej satysfakcji,
D b) jest niezgodne z prawem popytu,
□ c) narusza dobro własne konsumenta, czego jest on przez cały c^as
świadomy,
□ d ) jest niekorzystne dla całego społeczeństwa.