Rozdział 4 strona6 107

106

Zbiór zadań z m iki o ekonom ii fi

Organizacja przedsiębiorstwa i proces produkcji

107

przedstawiających różne potencjalne poziomy produkcji przedsiębiorstwa,ij nazywany jest mapą krzywych jednakowego produktu.

Technika wytwarzania (metoda wytwarzania) to sposób łączenia i wykorzy-j stania w procesie produkcji, w określonych ilościowo proporcjach (kombi- j nacjach), czynników wytwórczych, w celu wytworzenia pożądanej ilości da-; nego produktu.

Postęp techniczny znajduje swój wyraz w zastosowaniu nowych technik produkcji (w stosunku do dotychczas znanych), pozwalających na wytworzenie; danej ilości produktu po niższym koszcie, a więc przy efektywniejszym wy-1 korzystaniu posiadanych czynników wytwórczych.

Krańcowa stopa technicznej substytucji to stosunek, zgodnie z którym można zastąpić jeden czynnik wytwórczy innym w taki sposób, aby całkowita wielkość produkcji nie uległa zmianie. Dla wypukłej krzywej jednakowego produktu wartość bezwzględna krańcowej stopy technicznej substytucji wyka-: żuje tendencję malejącą, co oznacza, że dla zachowania nie zmienionego poziomu produktu całkowitego kolejne jednostki nakładów określonego 1 czynnika wytwórczego są zdolne w coraz to mniejszym stopniu zastępować ; nakłady innego środka produkcji.

Izokoszta (linia jednakowego kosztu) - przedstawia wszystkie kombinacje ilościowe nakładów czynników wytwórczych, używanych przez przedsiębiorstwo w procesie produkcji, których koszt całkowity jest taki sam. i Nachylenie izokoszty zależy wyłącznie od stosunku cen rozpatrywanych czynników wytwórczych, jej położenie zaś - od maksymalnego poziomu kosztów, jakie przedsiębiorstwo jest skłonne ponieść.

Optymalna kombinacja czynników produkcji (optimum producenta) to naj- | korzystniejsze zestawienie nakładów czynników wytwórczych, służące do ⁵ otrzymania danej wielkości produkcji, tj. dające najniższy poziom kosztów. Kombinację tę wyznacza punkt styczności danej izokwanty do możliwie najniżej położonej izokoszty. W punkcie tym krańcowa stopa technicznej substytucji jest równa stosunkowi cen czynników wytwórczych.

,    i

Ścieżka ekspansji producenta (długookresowa ścieżka rozwoju firmy) to

linia łącząca kolejne punkty optimum producenta osiągane w wyniku zwiększania skali produkcji, dzięki wzrostowi zdolności wytwórczych przedsiębiorstwa.

Pytania systematyzujące wiedzę i problemy do przemyślenia

1.    Przedstaw pojęcie przedsiębiorstwa i omów główne funkcje pełnione przez przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej.

2.    Jakie znasz podstawowe formy organizacyjne przedsiębiorstwa?

3.    Omów przyczyny powstania spółek akcyjnych i ich rolę we współczesnej gospodarce.

4.    Przedstaw' zasady funkcjonowania spółki akcyjnej. Na czym polega w spółce akcyjnej oddzielenie funkcji własności od funkcji zarządzania?

5.    Jakie różnice występują między spółką akcyjną a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością?

6.    Czym różni się spółka cywilna od spółek prawa handlowego?

7.    Jakie znasz wewnętrzne i zewnętrzne źródła zwiększania kapitału spółek akcyjnych?

8.    Wskaż pozytywne i negatywne skutki ekspansji korporacji międzynarodowych w gospodarce światowej.

9.    Przedstaw korzyści i koszty wynikające z napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do Polski. Jaką rolę odgrywają one w procesie transformacji gospodarczej w naszym kraju?

10.    Wskaż czynniki stymulujące dokonywanie inwestycji w Polsce przez zagranicznych inwestorów oraz bariery hamujące ten proces.

11.    Scharakteryzuj determinanty rozwoju sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce.

12.    Jakie bodźce kształtują postawy i działania kadry kierowniczej w przedsię

biorstwach państwowych, a jakie w przedsiębiorstwach prywatnych? Co sądzisz o ich wpływie na efektywność gospodarowania?    ,

13.    Omów argumenty ekonomiczne przemawiające za prywatyzacją (bądź reprywatyzacją) przedsiębiorstw państwowych i przeciw niej. Czy twoim zdaniem przedsiębiorstwa państwowe powinny w ogóle istnieć w gospodarce?