Biologia molekularna.
i t b 1 f . .
\^^y- Podsuwa rcakq; PCR jest zastosowanie pri merów. czyli odcinków nuklcotydowych. które przełączając sic
do swoistego, określonego oddało DM A. pozwalają na namnożenie ego e<irinka podczas rcakqi. Nawet nuniuciliui ilość materiału u esooy pierwszej wy starci' ab\ rozpocząć reakcję. W toku ej reakcji ta nurumaina ilość zostanie tak namnożona. ze będzie ja inozjta wykryć. L‘ osoby .w krwi której nic aa chromosomu . Philadclphia reakcja PCR nic zostanie rozpoczęta, ponieważ pantery mc będą miały odpowiedniego odcinka DNA. do którego mogłyby sic przytoczyć. Polimcroza nic będzie nliab miejsca starterowego aby rozpocząć syntezę nowej nici na bazie starej.
24 .V/ wch 70% przypadków wystarczy wykryć ylko nieprawidłowy gen dładystrofiay ( wytaydc delccji bez ’ diagnozowania. który fragment genu jej uległJ. Upoważnia to do zdiagnozowania dystrofii mięśniowej, ponieważ produktem tego wadliwego genu będzie nieprawidłowe białko wywołujące tą chorobę. W celu zróżnicowania ćysirofii na dysuoftę y*pu Duchauic’a lub Beckera natęży wykonać sckwcncjonowanic. Badanie to umożliwi określenie jaki fragment genu dla d\ stronny uiezł delccji. żyli jaki c\p dyszrofii występuje.
25. sic jest potrzebne sekwencjonowaiuc mikiosaicliiarncgo DNA. Wystarczy ylko wykryć nieprawidłowość w* (TukrosateUcaniym DNA polegająca na zbvt dużej ilości powtórzeń sekwencji.aby zdiagnozować pląsa wica Huntingtona. Nie jes: także potrzebne sckwcncjonowanic w zz\u określenia czasu w jakim dojdzie do ujawnienia sic choroby, gdyż /dlczy on od ilości powtórzeń sekwencji mikrusaiclitamcgo DN‘A a nie od pojedynczych sekwencji mikicotydowych wchodzących w jego skład ( zjawisko mutacji dynamicznej i.
L 8.jest to możliwe ylko wtedy jcicli marny do czynienia /. osobą zióra jot hetererzygotą w danym fragmende DNA mikiosatclitamcgo. Dlatego oprócz tkanki nowotworowej mieńmy mieć do badania tkankę zdrową aby Stwierdzić czy jest to hctcrozygocL Poddajemy próbki badar-c reakcji PCR z primerami rozeznającymi interesujący oas odcinek DNA. Ouz>*many produkt poddajemy rozkładowi w żelu. U normalnej hcrerozygocy będą widoczne dwa pejżki obrazujące odcinki DNA rdkrosaidiianicrp różniące sic długością (ii ością powtórzeń sekwencji ). U osoby chorej, u której doszło do ceraty jednego a Helu także mogło dojść do uuacy mikrosaic li omego DNA. kiórc z rym alleiem sąsiadowało. '.V obrazie po rozkładzie w ze!u będzie widoczny ylko jeden prążek, długością odpowiadający jednerniTz pczzków DNa komórki zdrowej. Na tej podstawie mc*/, nu rozpoznać cełecję danego genu.
■^y^Mitaosateliainy DNA składa sic z sekwencji pcwtar/a;łcych sic wielokrotnie. Liczca powtórzeń iest esehą jdianku^y^;-T/ny—~ w dwóch chro meso mach tq samej poty liczba powtórzeń może byc
różna ( heierozygota pod nzgłędem ilości powtórzeń ). Jeżeli weźmie się pod uwagę kilka miejsc z mikrosatelitnmym DNA. to prawdopodobieństwo, że iscnicc dwie osoby o podobnej ilcści powtórzeń jest bliska tera. NV badaniu na usialouc ojcostwa porównuje się DNA rriiloosaiciiiarny matki, ctciccka I domniemanego ' ojca. Każdy pcąck DNA dziecka został .odziedziczony" bacz od matki, bądź od ojca tzn. każdy prożek dziecka musi sio poloywać c prążkiem u matki lub u ojca f a przynajmniej zder-ćowana większość, ponieważ może • wystąpić wyjątkowo pojedynczy tzw.: prążek mutacyjny, kiery aic beo.ic spełniał tego warunku j. Jeżeli istnieje kilka prążków, które nic spełniają tego warunku oznacza 10. cc bndarr. męzczyzną nic mov.c być ojcem. W przypadku ustalenia ery podejrzany przebywał iu miejscu zżroclni porównuje się DNA rtutaosatclitamy podejrzanego z maleniem, znalezionym na nucjscu zbrodni • np.: pochodocy z komórek /Ju^.czoncgo
-----(ubłocika w’sllnic")rJest to cncicm TD NA" linger^ńt tng"7Cc/\\viści ma;cr\al’ićn musi byc"przcdtcm
idiagnozowany co do przynależności puutkowcj ( reakcje z i/nmunogłobulinami ). oraz płci ( powielanie metodą PCR genu dla amełogerum* obecnego na chromosomach X l V - róziuą się długością). Jeżeli odpowiednia ilość prążków DljA mikrosaicłiionicgc podejrzanego I DNA / miejsca Zbrodni pokrywa się. ^cijc^na przyjąć. z dużym prawdopodobieństwem, że podejrzany przebywał w danym miejscu.
31 ^ozna - istnieją akie prożki w DNA dziecka, kiór: me pokr.wąia sic oni /. prożkami matki ani domniemanego ojca b) nic mo/.na - wszystkie prąz.ki DNA iz.iccka pokrywają się albo /. prążkami u maiki aibo u donuiiemar.cgo ojca.
/J^rficlikaza - kaialtzujc rozdzielenie nici
lopotzonicrazy - odwijanic nici - wprowadzenie skrętów ujemnych prymaza - tworzy odcinek siancrouy ( prokorioc ) polimcroza alfa - tworzy odcinek stanerowy (cukariota ) poiimcraza DNA - przedłużanie nici
lieaza - łączenie odcinków DNA ( np.: fragmentów Okazała ■
^^mikonscrwaiy\iT.ość replikacji DNa polep na dotxjćouywnnju u procesie replikacji nowej ojci DNA do nici starej na bozie kompfemcmamości do nukłcotydów plac ona za wic n. Newa cuuniciowa cza sieczka DNA zawiera nić nowa I nić stara.