82
82
6.53.
6.54.
6.55A,B.
6.56.
6.57.
6.6515.
6.65C
6.66.
6.67,
6.68.
, stąd
= 142 ; aby reakcja hie
K-
\ATP]-K gla na prawo przy stałym stosunku [3
10*7-10 [ADP]
[ATP]
c, jeśli są sprzężone kinetycznie (enzymatycznie) z reakcjami, dla których AG < O lub jeśli aktualny stosunek stężeń (aktywności) produktów i substratów (T) jest odpowiedni (patrz odpowiedź do zad. 6,38.) b, pochłanianie i produkcja energii w organizmie zachodzi w sposób ciągły u' efekcie reakcji, które z reguły przebiegają w stanach stacjonarnych;
b, zachodzi wskutek sprzężenia kinetycznego z reakcjami o AG < 0, b.
[ADP]-[\,3-diPGA] [ATP}-[?>- PGA] [3- PGA] [ADP] 1,3-diPGA) ni usi być
PGA] , . , . ....
--—--> 142, a więc odpowiedz b).
b.
b, jest ona sprzężona kinetycznie z reakcjami o AG > 0 (układstacjonarny). Patrz odpowiedź do zad.6.59. b; utlenianie glukozy, b (b.niskie).
AS1' > 0; nic, Alf > 0 (z równania Gibbsa-Helmholtza) AŚ' też ma wartość > 0 ale AG0 = Alf - TASf i może być >, < lub = zeru.
a) ok. 400 kJ/inol (jeśli c.,r<^lcs- 1, to AG s AG° - 0, AG° = Alf -TASJI\ stąd Alf - 7'ASf): b) wzrost entropii często tłumaczy się dużym wzrostem stopni swobody cząsteczek wskutek zerwania licznych wiązań (oddziaływań) powodujących uporządkowanie w stanie naturalnym; należy jednak wziąć pod uwagę, że w stanie zdenaturowanym tworzą się nowe wiązania (oddziaływania) ze środowiskiem. Przyczyną wzrostu entropii może być też fakt, że białko naturalne ma tylko jedną konformację, natomiast wiele możliwych konformacji w stanie zdenaturowanym (może realizować swoją strukturę na wiele sposobów).
Stosunkowo dużą wartością entropii tego procesu, rzędu 1 kJ/moi-K (patrz zad. 6.65 A.), co powoduje, że PAS > AH i AG < 0.
a.
b. b.
a {K > f, patrz zad.6.38),
6.69. a(ZC=r).
6.70. a.
6.71. AH < 0 ponieważ AS takiego procesu jest < 0 (wzrost uporządkowania), a AG < 0 (z warunków zadania); AG = AH- TAS.
6.73. a,c.
6.74. b, niemożliwy (zasada mikroodwracalności reakcji - patrz rozdz. 14).
6.75. b. Jest to niefortunne określenie, ponieważ myli energię, U, z funkcją Gibbsa, G, której przyrosty określają samorzutność danej reakcji (T, P ~ const.). AG reakcji hydrolizy decyduje o przebiegu łącznych (sprzężonych enzymatycznie) reakcji w warunkach pracy organizmu, przy dopuszczalnych fizjologicznie stężeniach reagentów (AG,, zależy od AG"r i aktualnych stężeń reagentów: AGr = AG0, + ft71nF).