Scan25

104 Rozdział 4

picczeństwa. Określają one w szczególności minimalne wymagania, jakie powinny spełniać znaki bezpieczeństwa, w tym wzory znaków, a także zasady stosowania komunikatów słownych i sygnałów ręcznych.

Dyrektywy dotyczące ochrony pracowników przed działaniem czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych

Dyrektywy te regulują problematykę ochrony pracowników przed działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, w tym w szczególności dotyczącą:

•    ochrony pracowników narażonych na działanie monomeru chlorku winylu,

•    ochrony pracowników przed zagrożeniem związanym z narażeniem na działanie azbestu w pracy,

•    ochrony pracowników przed zagrożeniami związanymi z narażeniem na hałas,

•    ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników rakotwórczych w środowisku pracy,

•    ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w pracy,

•    określenia wartości standardowych dopuszczalnych szkodliwych czynników w miejscu pracy,

•    ochrony zdrowia pracowników przed niebezpieczeństwem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy.

Dyrektywy dotyczące prac szczególnie niebezpiecznych w górnictwie, na tymczasowych lub ruchomych budowach i na pokładach statków

l )yrektywy te wyznaczają minimalne wymagania w zakresie:

•    poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników górnictwa otworowego,

•    poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników górnictwa odkrywkowego i podziemnego,

•    bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub ruchomych budowach,

•    bezpieczeństwa i zdrowia w zakresie opieki medycznej na pokład.u li statków,

•    bezpieczeństwa i liip.n n\ pin v na siaik.u h rybackich.

Dyrektywy dotyczące ochrony pracy kobiet i młodocianych

Postanowienia tej grupy dyrektyw dotyczą:

•    wprowadzenia środków niosących poprawę zdrowia i bezpieczeństwa w pracy pracownic w ciąży i pracownic, które niedawno rodziły lub karmią piersią,

•    ochrony młodocianych w pracy.

Wprowadzenie w życie całokształtu omawianych dyrektyw ma służyć ochronie życia i zdrowia pracownika. Pracownik jest traktowany jako współpartner pracodawcy w kształtowaniu warunków pracy i współdecydent w sprawach bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Przedstawiciele pracowników w rozumieniu Dyrektywy 89/391 /EWG (dyrektywy ramowej) i dyrektyw szczegółowych nie sprawują kon troli czy nadzoru nad bezpieczeństwem pracy i ochroną zdrowia, ale współpracują z pracodawcą i uczestniczą w podejmowaniu decyzji, co także eksponuje prawo polskie. Takie podejście, jak wskazują postanowienia dyrektyw, może stwarzać wrażenie zawyżonych wymagań. Problem ten należy jednakże rozpalrywać nie tylko w kategoriach kosztów, ale przede wszystkim w kontekście korzyści za równo w krótszym, jak i dłuższym horyzoncie czasowym. Oczywiste bowiem jest, że właściwie zorganizowane warunki pracy to nie tylko ochrona zdrowia i życ ia pracowników, lecz także kreowanie jakości i wydajności pracy, a tym samym podwyższanie konkurencyjności wyrobów czy usług¹’. Należy również przypo mnieć, że wiele obowiązków zawartych w tych dyrektywach prawo polskie określało już wcześniej, nawet przed rokiem 1989.

4.2. Problemy nierówności, dyskryminacji i przeciwdziałanie im

Ogólny zakaz dyskryminacji wynika z art. 13 Traktatu Amsterdamskiego (uzupełnionego w Nicei). Jako szczegółowy zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu ustanowiony został dwiema dyrektywami z 2000 roku. Pierwsza z nich - Dyrektywa 2000/43/WE (tzw. Dyrektywa „rasowa”) — wprowadza zasadę równości traktowania bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne w zakresie: selekcji

i    wyboru kandydatów do pracy oraz awansu zawodowego, dostępu do szkolenia zawodowego, wynagrodzenia, doboru do zwolnienia, warunków pracy, przynależności do związków zawodowych i organizacji zawodowych, ochrony społecznej,

ii    p. Druga dyrektywa - Dyrektywa 2000/78/WE - dotycząca ogólnych zasad