CHOROBA BORNASKA
syn. choroba bornajska, enzootyczne zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia, kręgowego koni, wścieklizna mózgowa, gorąca choroba głowy, szałowa kołowacizna łac. meningoencephalitis simplex enzootica eąuorum, polioencephalomyelitłs non purulenta infectiosa ang. Borna disease
Choroba
zakaźna, zaraźliwa, wirusowa
^ wrażliwe - konie, owce, bydło, koty, psy, zwierzęta dzikie (sarny)
y wrażliwy człowiek (zoonoza) - przeciwciała i antygen wirusowy u pacjentów' psychiatrycznych, zdrowych i z różnymi chorobami przewlekłymi (Niemcy, USA, Japonia)
^ zapalenie opon, mózgu i rdzenia kręgowego
nazwa choroby i wirusa od miejscowości Borna w Saksonii
Występowanie
^ notowana od XVII w. w Europie Środkowej ^ 1899 r. - epizootia w Borna - padło większość koni
^ 1911 r. - Joest i Degen - opis patogenezy i wykrycie ciałek wtrętowych w neuronach mózgu koni chorych (Joesta - Degena)
1925 r. - Zwick i Seifeld - przeniesienie choroby poprzez materiał z mózgu koni na króliki i świnki morskie - etiologia zakaźna - próba stworzenia I szczepionki królików
> dalsze lata -
B adaptacja wirusa do HK
■ wykazanie zakażeń przetrwałych u myszy i szczurów 8 wykazanie aksonalnego transportu wirusa
> 1994 r. - wirus w mikroskopie elektronowym, jego charakterystyka ^ choroba kliniczna lub zakażenie przetrwałe, bezobjawowe, latentne ^ stacjonarnie - przebieg enzootyczny
8 płd. i środkowe Niemcy