12
^ na terenach endemicznych oprócz koni mogą chorować bażanty
> występuje sezonowo (VI-XI) w zach. i płd. stanach USA i w Meksyku sporadyczne zachorowania koni i mułów na całym kontynencie amerykańskim
Etiologia
^ wirus WEE przenoszony przez stawonogi krwiopijne B mniejsza zjadliwość niż wirus EEE, mniejsze straty
a w 1957 r. wirus WEE wyizolowano w byłej Czechosłowacji od człowieka zmarłego na zapalenie mózgu oraz z kleszczy i myszy 58 izolacja wirusa od gryzoni w byłym ZSSR i od małp na Filipinach
■ chorobotwórczy dla ludzi (zapalenie mózgu)
Źródła i drogi zakażenia, patogeneza, objawy kliniczne
> jak przy EEE
> choruje 30% koni eksponowanych na zakażenie, przeżywa połowa
> rekonwalescencja szybsza niż przy EEE - u 2% niedowłady kończyn
Rozpoznanie - badania wirusologiczne, molekularne i serologiczne Zapobieganie i zwalczanie
> lista OIE, notyfikacja w UE, obow iązek rejestracji - Zał. 3 do Ustawy z 2004 r.
> reszta jak przy EEE
> zakaźna choroba koni, mułów, osłów i ludzi
> występuje cyklicznie (co 5-10 lat) w Ameryce Środkowej i Płd.
■ lata 1936-1938 - pierwsze przypadki w Wenezueli (nazwa)